ការបោះពុម្ភផ្សាយ

ទិវាទីក្រុងពិភពលោកត្រូវបានបង្កើតឡើងដំបូងនៅឆ្នាំ ២០១៣ ដោយមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិ ដើម្បីលើកកម្ពស់ការរស់នៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងទីក្រុង  និងស្វែងរកវិធីកែលម្អទីក្រុងឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ស្របពេលដែលកម្ពុជាបានទទួលយកនូវ ១៧របៀបវារៈក្នុងការប្តេជ្ញាចិត្តចំពោះគោលដៅអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ ទីក្រុង និងសហគមន៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាព គឺជាគោលការណ៍មួយសំខាន់ក្នុងចំណោមគោលការណ៍ផ្សេងទៀត ដែលប្រទេសកម្ពុជាបានប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការបំពេញ។ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងរបៀបវារៈដែលប្រទេសកម្ពុជាបានប្តេជ្ញាចិត្តនោះ ទិវាទីក្រុងឆ្នាំ២០២៣ មានគោលបំណងសំខាន់ៗគឺ៖

• លើកទឹកចិត្តឱ្យមានការចូលរួមរបស់សាធារណៈជន ជាពិសេសសហគមន៍ក្រីក្រដែលងាយរងផលប៉ះពាល់ពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នានា បានចូលរួមដំណើរការនៃការអភិវឌ្ឍទីក្រុង ។
• អ្នកបង្កើតគោលនយោបាយ និងអ្នកធ្វើផែនការអភិវឌ្ឍន៍ទីក្រុងចាំបាច់ត្រូវឱ្យមានការចូលរួមពី សាធារណៈជន សហគមន៍ សង្គមស៊ីវិល និងអ្នកពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតដោយមានលក្ខណៈជាប្រព័ន្ធ និងយុទ្ធសាស្ត្រ ព្រមទាំងអនុវត្ត និងមានយន្តការតាមដានដើម្បីបង្កើតទីក្រុងប្រកបដោយបរិយាបន្ននាពេលអនាគត។

#STTCambodia, #urbanpoor, #poorcommunity #landrights #housingrights #eviction #relocation​ #Stopfillingthelake #WorldCityDay2023 #WorldCityDay #WCD2023 #WCD

នេះជាកម្រងរូបភាពនៃការប្រារព្ធទិវាសិទ្ធិលំនៅឋានពិភពលោក តាមសហគមន៍ក្រីក្រនៅរាជធានីភ្នំពេញ និងបណ្ដាខេត្តមួយចំនួន ចាប់ពីថ្ងៃទី១ ដល់ទី៧ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២៣។ ការប្រារព្ធទិវានេះមានការចូលរួមពីប្រជាសហគមន៍ យុវជន និងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ប្រមាណជាជាង ១០០០នាក់ មកពីសហគមន៍ចំនួន ១៦ ។ សហគមន៍ទាំងនោះរួមមាន សហគមន៍ស្ទឹងកំបុត្រ សហគមន៍ពង្រសែនជ័យ សហគមន៍រស្មីសាមគ្គី សហគមន៍ផ្លូវរថភ្លើង សហគមន៍ស្មសាន្ត សហគមន៍ឆ្មាអើត សហគមន៍ស្រ្តីក្លាហាន សហគមន៍វាលស្បូវ សហគមន៍ឬស្សីស្រស់ សហគមន៍កៅពី សហគមន៍មានជ័យ (ខេត្តស្វាយរៀង) សហគមន៍វាលឥន្ទ្រីយ៍ សហគមន៍ពង្រក់ជ័យល័ក្ខ សហគមន៍ថ្លាន់មួយរយ សហគមន៍ព្រៃពាយ (ខេត្តកំពត) និងសហគមន៍ឡពាង (ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង)។

សកម្មភាពសំខាន់ៗមួយចំនួនដូចជា ការហែរក្បួន លើកបដា ក្នុងសហគមន៍ ការបោសសំអាតបរិស្ថានជុំវិញសហគមន៍របស់ខ្លួន និងការថ្លែងសារពាក់ព័ន្ធនឹងសិទ្ធិមានលំនៅឋានសមរម្យផងដែរ។ សារសំខាន់ៗក្នុងទិវានេះរួមមាន “បរិស្ថានស្អាត សហគមន៍ស្អាត ទទួលបានលំនៅឋានសមរម្យ” ។

#STTCambodia, #urbanpoor, #poorcommunity #landrights #housingrights #eviction #relocation​ #Stopfillingthelake #WorldHabitatDay2023-WHD2023

ភ្នំពេញ៖ ថ្ងៃទី៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៣ សូមអបអរសាទរ ដល់ក្រុម “ទន្សាយតូច” ដែលជាក្រុមបដិសេធ បានទទួលជ័យលាភី១ នៃកម្មវិធីប្រកួត ប្រជែងការជជែកដេញដោលក្រោមប្រធានបទ ” តើការអភិវឌ្ឍទីក្រុងប្រកបដោយបរិយាបន្នពិតជាសមស្របសម្រាប់បរិបទកម្ពុជាដែរ ឬទេ?” ដែល រៀបចំដោយ អង្គការសមាគមធាងត្នោត និងមានអ្នកចូលរួមចំនួន ៥៦នាក់ មកពីសហគមន៍ក្នុងទីក្រុង និងយុវជនតាមបណ្ដាសកលវិទ្យាល័យ ផ្សេងៗផងដែរ។ កម្មវិធីនេះ ក៏មានគោលបំណងសំខាន់ៗ ដូចជា៖
១. ផ្ដល់ឱកាសឪ្យយុវជន ដើម្បីចូលរួមដោយផ្ទាល់ជាមួយប្រធានបទទាក់ទងនឹងសិទ្ធិមនុស្ស ការអភិវឌ្ឍទីក្រុង និងបញ្ហាបរិស្ថាននៅកម្ពុជា។
២. លើកទឹកចិត្តភាគីពាក់ព័ន្ធឪ្យចូលរួមក្នុងកិច្ចសន្ទនាលើកយកនូវបញ្ហា និងស្នើដំណោះស្រាយ ដើម្បីជំរុញដំណើរការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយតម្លាភាព សន្ដិភាព និងយុត្តិធម៌។

#STTCambodia #urbanpoor #poorcommunity #landrights #housingrights #eviction #relocation #YouthDebate #InclusiveUrbanDevelopment

រាជធានីភ្នំពេញ ថ្ងៃទី០៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៣

យើងខ្ញុំ ជាអង្គការសង្គមស៊ីវិល សហគមន៍មូលដ្ឋាន និងសហជីព ដែលមានរាយឈ្មោះដូចខាងក្រោម សូមស្នើសុំឱ្យទម្លាក់ចោលឱ្យបានឆាប់នូវការចោទប្រកាន់ពី បទ​ញុះញង់​ឱ្យ​ប្រព្រឹត្តិបទឧក្រិដ្ឋ​ជាអាទិ៍ ដែលគ្មានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់ ទៅលើសកម្មជនដីធ្លីចំនួន 10នាក់ មកពីសហគមន៍ចំនួន 3 នៅក្នុងខេត្តកោះកុង និងដោះលែងពួកគេដោយឥតលក្ខខណ្ឌ ។ សកម្មជនដីធ្លីទាំងនេះមិនបានប្រព្រឹត្តកំហុសអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេគ្រាន់តែលើកឡើងពីទុក្ខកង្វល់ និងសម្ដែងមតិដោយអហិង្សា ដើម្បីការពារដីធ្លី និងក្រុមសមាជិកសហគមន៍របស់ពួកគេ ។ ប៉ុន្តែពួកគេ ត្រូវបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ និងចាប់ដាក់ពន្ធនាគារចំពោះសកម្មភាពទាំងនោះទៅវិញ ។

សកម្មជនដីធ្លីចំនួន ១០នាក់ ត្រូវបានចាប់ខ្លួន និងចោទប្រកាន់​ពី​បទ​ញុះញង់​ឱ្យប្រព្រឹត្ត​បទឧក្រិដ្ឋ​ជាអាទិ៍​ ​ ​តាម​បញ្ញត្តិមាត្រា​ ​៤​៩​៤​ ​និង​ ​៤​៩​៥​ ​នៃ​ក្រមព្រហ្មទណ្ឌ​ នៅថ្ងៃទី29 ខែមិថុនា ឆ្នាំ 2023 ។​ ពួកគេ៩នាក់ក្នុងចំណោមនោះ ​​បច្ចុប្បន្នកំពុងស្ថិតនៅក្នុងការឃុំ​ខ្លួន​បណ្តោះអាសន្ន​រង់ចាំ​សវនាការ​ នៅ​ក្នុង​ពន្ធ​នាគា​រ​ខេត្ត​កោះ​កុង​ ដោយសកម្មជនម្នាក់ទៀត ត្រូវបានដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំ ជាមួយនឹងលក្ខខណ្ឌដ៏តឹងរ៉ឹង ។ ការចោទប្រកាន់នេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីសកម្មជនដីធ្លីទាំងនោះ​ព្យាយាមធ្វើដំណើរទៅរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បី​ដាក់​ញត្តិ​ទៅកាន់​ក្រសួងយុត្តិធម៌​ ​។​ ប្រសិនបើត្រូវបានផ្ដន្ទាទោស សកម្មជនដីធ្លីម្នាក់ៗនឹងប្រឈមនូវការជាប់ពន្ធនាគាររហូតដល់ 2ឆ្នាំ និង ពិន័យជាប្រាក់ រហូតដល់ 4 លានរៀល (ប្រហែល 1.000 ដុល្លារ) ។

សកម្មជនដីធ្លីទាំង១០នាក់ រួមមាន អ្នកស្រី ផាវ ញ៉ើង អ្នកស្រី ដេត ហ៊ួ អ្នកស្រី យី គន្ធា លោក សុខ ជ័យ លោក ហេង ជ័យ អ្នកស្រី ទិន តាំង លោក ឡាំង ជៀវ អ្នកស្រី សេង លីន អ្នកស្រី យឿន ខ្មៅ និង​អ្នកស្រី សួង ថេង ។ ​អ្នកស្រី សួង ថេង គឺជាសកម្មជនតែម្នាក់គត់ ដែលត្រូវបានដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំជាមួយនឹងលក្ខខណ្ឌដ៏តឹងរ៉ឹង ។ សកម្មជន ៩នាក់​ ទៀត (ជាមួយនឹងកូនអ្នកស្រី ផាវ ញ៉ើង ដែលមានអាយុ ១៨ខែ) គឺនៅជាប់ឃុំក្នុ្ងងពន្ធនាគារខេត្តកោះកុងនៅឡើយ ។ ពន្ធនាគារ​នេះមានសភាពចង្អៀតណែន​យ៉ាង​ខ្លាំង ដែលបានផ្ទុកមនុស្សជិត ៣០០ភាគរយនៃបរិមាណដែលអាចផ្ទុកបាន កាល​ពី​ខែ​មុន ។ លើស​ពី​នេះ សកម្មជន​ដីធ្លីទាំងនោះ ទើបតែទទួលបានការការពារផ្នែក​ច្បាប់​​ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​កក្កដា ប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់​ពី​បាន​ចំណាយ​ពេល​បី​ថ្ងៃ​ក្នុង​ការ​ឃុំ​ខ្លួន​បណ្តោះអាសន្ន ។

សកម្មជនទាំងនោះត្រូវបានបញ្ជូនទៅឃុំខ្លួន បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរបានរារាំងរថយន្ដរបស់សមាជិកសហគមន៍នៅក្នុងស្រុកស្រែអំបិល និងបានហាមឃាត់មិនឱ្យពួកគេធ្វើដំណើរមកដាក់ញត្តិនៅរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ ។ ខ្លឹមសារញត្ដិនោះ ស្នើសុំឱ្យរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌ លោក កើត រិទ្ធ ឱ្យជួយអន្តរាគមន៍ទម្លាក់ចោលបទចោទ លើសកម្មជនដីធ្លីចំនួន ៣០នាក់ មកពីសហគមន៍ចំនួនប្រាំ ។

មន្ត្រីនគរបាលបានគំរាមចាប់ខ្លួនសមាជិកសហគមន៍ចំនួន ២០នាក់ នៅពេលដែលពួកគេបានប្រមូលផ្ដុំនៅខាងមុខស្នងការដ្ឋាននគរបាលខេត្ត ដើម្បីគាំទ្រតំណាងរបស់ពួកគេ កាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ សមាជិកសហគមន៍ ត្រូវបានអាជ្ញាធររារាំងពីការប្រមូលផ្តុំគ្នានៅបរិវេណខាងក្រៅសាលាដំបូងខេត្តកោះកុង ។

ក្រុមសកម្មជនបានតស៊ូនឹងជម្លោះដីធ្លីនេះជាច្រើនចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៦ បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយឧកញ៉ា លី យ៉ុងផាត់ និងលោក ហេង ហ៊ុយ បានវិនិយោគដំណាំស្ករអំពៅលើដីសហគមន៍ ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់សកម្មជន ក្នុងការការពារដីធ្លីរបស់ពួកគេ តែងត្រូវបានជួបប្រឈមជាបន្តបន្ទាប់ជាមួយនឹងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីសំណាក់អាជ្ញាធរ ។

យើងខ្ញុំ ស្នើសុំឱ្យបញ្ឈប់ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញទៅលើប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរជាសកម្មជនដីធ្លី ដោយទម្លាក់ចោលការចោទប្រកាន់ពីបទញុះញង់ប្រឆាំងនឹងពួកគេ និងដោះលែងពួកគេជាបន្ទាន់ដោយឥតលក្ខខណ្ឌពីការឃុំខ្លួនបណ្ដោះអាសន្ននេះ ៕

សេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ គាំទ្រដោយ៖

1. ​សហគមន៍ដីធ្លី ១៩៧ (កោះកុង)
2. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិព្រលាន ២៤៣ (កោះកុង)
3. សហគមន៍អមលាំង (កំពង់ស្ពឺ)
4. សហគមន៍ដីធ្លីអណ្តូងត្របែក (ស្វាយរៀង)
5. សហគមន៍បុស្សស្នោរ (ត្បូងឃ្មុំ)
6. មជ្ឈមណ្ឌល​សិទ្ធិមនុស្ស​កម្ពុជា​ (CCHR)
7. មជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជាដើម្បីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ (CCIM)
8. សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF)
9. សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស ​និង​អភិវឌ្ឍន៍​នៅ​កម្ពុជា​ (​អា​ដ​ហុ​ក​)
10. សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ (LICADHO)
11. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករនិយោជិតវិស័យទេសចរណ៍កម្ពុជា (CTWUF)
12. បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា (CYN)
13. មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
14. គណៈកម្មាធិការដើម្បីការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌នៅកម្ពុជា (COMFREL)
15. សហគមន៍ទ្រទ្រង់ធម្មជាតិ (ពោធិ៍សាត់)
16. សហគមន៍ដក់ពរ (កំពង់ស្ពឺ)
17. អង្គការសមធម៌កម្ពុជា (EC)
18. អង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជា (GADC)
19. សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (IDEA)
20. ​សហគមន៍កំប្រើស (ត្បូងឃ្មុំ)
21. សហគមន៍ឃ្លាំងទឹក៧៨ (សៀមរាប)
22. សហគមន៍ជនជាតិភាគតិចកួយ (ព្រះវិហារ)
23. សហជីពទ្រទ្រង់សិទ្ធិការងារបុគ្គលិកកម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ (L.R.S.U)
24. សហគមន៍ឡពាង (កំពង់ឆ្នាំង)
25. សហគមន៍មានជ័យ (ស្វាយរៀង)
26. មាតាធម្មជាតិកម្ពុជា (MNC)
27. សហគមន៍អូរវល្លិ៍ព្រេង (បាត់ដំបង)
28. សហគមន៍ដីធ្លីប៉ៃលិន​
29. មជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ និងសន្តិភាព (PDP)
30. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិសិលាខ្មែរ (បន្ទាយមានជ័យ)
31. សហគមន៍ព្រៃឈើពេជ្រចង្វារល្អឆើត (កំពង់ឆ្នាំង)
32. សហគមន៍ព្រៃឡង់ (កំពង់ធំ)
33. សហគមន៍ដីធ្លីព្រៃពាយ (កំពត)
34. សហគមន៍ព្រៃឈើរតនៈរុក្ខា (ឧត្តរមានជ័យ)
35. សហគមន៍រស្មីសាមគ្គី (កំពង់ស្ពឺ)
36. សហគមន៍សាមគ្គីរមាសហែក (ស្វាយរៀង)
37. អង្គការសមាគមធាងត្នោត (STT)
38. សហគមន៍ស្រែប្រាំង (ត្បូងឃ្មុំ)
39. សហគមន៍ធនធានព្រៃឈើស្ទឹងខ្សាច់ស (កំពង់ឆ្នាំង)
40. សហគមន៍ដីធ្លីតានី (សៀមរាប)
41. សហគមន៍ស្គន់ (សៀមរាប)
42. អង្គការសកម្មភាពសង្គមដើម្បីសហគមន៍ និងការអភិវឌ្ឍន៍ (SACD)
43. សហគមន៍តាពេន (សៀមរាប)
44. គណៈកម្មាធិការនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីអនុសញ្ញលុបបំបាត់រាល់ទំរង់នៃការរើសអើងលើស្រ្តីភេទ (NGO-CEDAW)
45. សមាគមក្រុមតន្ត្រីយុវវ័យនាំសារ (MB)
46. សហគមន៍ទន្លូង (ត្បូងឃ្មុំ)
47. អង្គការតម្លាភាពកម្ពុជា (TIC)
48. សហគមន៍ព្រៃឈើត្រពាំងចាន់ (កំពង់ឆ្នាំង)
49. សហគមន៍ត្រពាំងជោ (កំពង់ស្ពឺ)
50. សហគមន៍ត្រពាំងព្រីង (ត្បូងឃ្មុំ)
51. កម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន (YRDP)

រាជធានីភ្នំពេញ ថ្ងៃទី០៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២៣

យើងខ្ញុំ ជាអង្គការសង្គមស៊ីវិល សហគមន៍មូលដ្ឋាន និងសហជីព ដែលមានរាយឈ្មោះដូចខាងក្រោម សូមស្នើសុំឱ្យទម្លាក់ចោលឱ្យបានឆាប់នូវការចោទប្រកាន់ពី បទ​ញុះញង់​ឱ្យ​ប្រព្រឹត្តិបទឧក្រិដ្ឋ​ជាអាទិ៍ ដែលគ្មានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់ ទៅលើសកម្មជនដីធ្លីចំនួន 10នាក់ មកពីសហគមន៍ចំនួន 3 នៅក្នុងខេត្តកោះកុង និងដោះលែងពួកគេដោយឥតលក្ខខណ្ឌ ។ សកម្មជនដីធ្លីទាំងនេះមិនបានប្រព្រឹត្តកំហុសអ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេគ្រាន់តែលើកឡើងពីទុក្ខកង្វល់ និងសម្ដែងមតិដោយអហិង្សា ដើម្បីការពារដីធ្លី និងក្រុមសមាជិកសហគមន៍របស់ពួកគេ ។ ប៉ុន្តែពួកគេ ត្រូវបានធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ និងចាប់ដាក់ពន្ធនាគារចំពោះសកម្មភាពទាំងនោះទៅវិញ ។

សកម្មជនដីធ្លីចំនួន ១០នាក់ ត្រូវបានចាប់ខ្លួន និងចោទប្រកាន់​ពី​បទ​ញុះញង់​ឱ្យប្រព្រឹត្ត​បទឧក្រិដ្ឋ​ជាអាទិ៍​ ​ ​តាម​បញ្ញត្តិមាត្រា​ ​៤​៩​៤​ ​និង​ ​៤​៩​៥​ ​នៃ​ក្រមព្រហ្មទណ្ឌ​ នៅថ្ងៃទី29 ខែមិថុនា ឆ្នាំ 2023 ។​ ពួកគេ៩នាក់ក្នុងចំណោមនោះ ​​បច្ចុប្បន្នកំពុងស្ថិតនៅក្នុងការឃុំ​ខ្លួន​បណ្តោះអាសន្ន​រង់ចាំ​សវនាការ​ នៅ​ក្នុង​ពន្ធ​នាគា​រ​ខេត្ត​កោះ​កុង​ ដោយសកម្មជនម្នាក់ទៀត ត្រូវបានដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំ ជាមួយនឹងលក្ខខណ្ឌដ៏តឹងរ៉ឹង ។ ការចោទប្រកាន់នេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីសកម្មជនដីធ្លីទាំងនោះ​ព្យាយាមធ្វើដំណើរទៅរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បី​ដាក់​ញត្តិ​ទៅកាន់​ក្រសួងយុត្តិធម៌​ ​។​ ប្រសិនបើត្រូវបានផ្ដន្ទាទោស សកម្មជនដីធ្លីម្នាក់ៗនឹងប្រឈមនូវការជាប់ពន្ធនាគាររហូតដល់ 2ឆ្នាំ និង ពិន័យជាប្រាក់ រហូតដល់ 4 លានរៀល (ប្រហែល 1.000 ដុល្លារ) ។

សកម្មជនដីធ្លីទាំង១០នាក់ រួមមាន អ្នកស្រី ផាវ ញ៉ើង អ្នកស្រី ដេត ហ៊ួ អ្នកស្រី យី គន្ធា លោក សុខ ជ័យ លោក ហេង ជ័យ អ្នកស្រី ទិន តាំង លោក ឡាំង ជៀវ អ្នកស្រី សេង លីន អ្នកស្រី យឿន ខ្មៅ និង​អ្នកស្រី សួង ថេង ។ ​អ្នកស្រី សួង ថេង គឺជាសកម្មជនតែម្នាក់គត់ ដែលត្រូវបានដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំជាមួយនឹងលក្ខខណ្ឌដ៏តឹងរ៉ឹង ។ សកម្មជន ៩នាក់​ ទៀត (ជាមួយនឹងកូនអ្នកស្រី ផាវ ញ៉ើង ដែលមានអាយុ ១៨ខែ) គឺនៅជាប់ឃុំក្នុ្ងងពន្ធនាគារខេត្តកោះកុងនៅឡើយ ។ ពន្ធនាគារ​នេះមានសភាពចង្អៀតណែន​យ៉ាង​ខ្លាំង ដែលបានផ្ទុកមនុស្សជិត ៣០០ភាគរយនៃបរិមាណដែលអាចផ្ទុកបាន កាល​ពី​ខែ​មុន ។ លើស​ពី​នេះ សកម្មជន​ដីធ្លីទាំងនោះ ទើបតែទទួលបានការការពារផ្នែក​ច្បាប់​​ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​កក្កដា ប៉ុណ្ណោះ បន្ទាប់​ពី​បាន​ចំណាយ​ពេល​បី​ថ្ងៃ​ក្នុង​ការ​ឃុំ​ខ្លួន​បណ្តោះអាសន្ន ។

សកម្មជនទាំងនោះត្រូវបានបញ្ជូនទៅឃុំខ្លួន បន្ទាប់ពីអាជ្ញាធរបានរារាំងរថយន្ដរបស់សមាជិកសហគមន៍នៅក្នុងស្រុកស្រែអំបិល និងបានហាមឃាត់មិនឱ្យពួកគេធ្វើដំណើរមកដាក់ញត្តិនៅរាជធានីភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ ។ ខ្លឹមសារញត្ដិនោះ ស្នើសុំឱ្យរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌ លោក កើត រិទ្ធ ឱ្យជួយអន្តរាគមន៍ទម្លាក់ចោលបទចោទ លើសកម្មជនដីធ្លីចំនួន ៣០នាក់ មកពីសហគមន៍ចំនួនប្រាំ ។

មន្ត្រីនគរបាលបានគំរាមចាប់ខ្លួនសមាជិកសហគមន៍ចំនួន ២០នាក់ នៅពេលដែលពួកគេបានប្រមូលផ្ដុំនៅខាងមុខស្នងការដ្ឋាននគរបាលខេត្ត ដើម្បីគាំទ្រតំណាងរបស់ពួកគេ កាលពីថ្ងៃទី៣០ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២៣ ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ សមាជិកសហគមន៍ ត្រូវបានអាជ្ញាធររារាំងពីការប្រមូលផ្តុំគ្នានៅបរិវេណខាងក្រៅសាលាដំបូងខេត្តកោះកុង ។

ក្រុមសកម្មជនបានតស៊ូនឹងជម្លោះដីធ្លីនេះជាច្រើនចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៦ បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុនដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយឧកញ៉ា លី យ៉ុងផាត់ និងលោក ហេង ហ៊ុយ បានវិនិយោគដំណាំស្ករអំពៅលើដីសហគមន៍ ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់សកម្មជន ក្នុងការការពារដីធ្លីរបស់ពួកគេ តែងត្រូវបានជួបប្រឈមជាបន្តបន្ទាប់ជាមួយនឹងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីសំណាក់អាជ្ញាធរ ។

យើងខ្ញុំ ស្នើសុំឱ្យបញ្ឈប់ការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញទៅលើប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរជាសកម្មជនដីធ្លី ដោយទម្លាក់ចោលការចោទប្រកាន់ពីបទញុះញង់ប្រឆាំងនឹងពួកគេ និងដោះលែងពួកគេជាបន្ទាន់ដោយឥតលក្ខខណ្ឌពីការឃុំខ្លួនបណ្ដោះអាសន្ននេះ ៕

សេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ គាំទ្រដោយ៖

1. ​សហគមន៍ដីធ្លី ១៩៧ (កោះកុង)
2. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិព្រលាន ២៤៣ (កោះកុង)
3. សហគមន៍អមលាំង (កំពង់ស្ពឺ)
4. សហគមន៍ដីធ្លីអណ្តូងត្របែក (ស្វាយរៀង)
5. សហគមន៍បុស្សស្នោរ (ត្បូងឃ្មុំ)
6. មជ្ឈមណ្ឌល​សិទ្ធិមនុស្ស​កម្ពុជា​ (CCHR)
7. មជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជាដើម្បីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ (CCIM)
8. សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF)
9. សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស ​និង​អភិវឌ្ឍន៍​នៅ​កម្ពុជា​ (​អា​ដ​ហុ​ក​)
10. សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ (LICADHO)
11. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករនិយោជិតវិស័យទេសចរណ៍កម្ពុជា (CTWUF)
12. បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា (CYN)
13. មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
14. គណៈកម្មាធិការដើម្បីការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌នៅកម្ពុជា (COMFREL)
15. សហគមន៍ទ្រទ្រង់ធម្មជាតិ (ពោធិ៍សាត់)
16. សហគមន៍ដក់ពរ (កំពង់ស្ពឺ)
17. អង្គការសមធម៌កម្ពុជា (EC)
18. អង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជា (GADC)
19. សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (IDEA)
20. ​សហគមន៍កំប្រើស (ត្បូងឃ្មុំ)
21. សហគមន៍ឃ្លាំងទឹក៧៨ (សៀមរាប)
22. សហគមន៍ជនជាតិភាគតិចកួយ (ព្រះវិហារ)
23. សហជីពទ្រទ្រង់សិទ្ធិការងារបុគ្គលិកកម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ (L.R.S.U)
24. សហគមន៍ឡពាង (កំពង់ឆ្នាំង)
25. សហគមន៍មានជ័យ (ស្វាយរៀង)
26. មាតាធម្មជាតិកម្ពុជា (MNC)
27. សហគមន៍អូរវល្លិ៍ព្រេង (បាត់ដំបង)
28. សហគមន៍ដីធ្លីប៉ៃលិន​
29. មជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ និងសន្តិភាព (PDP)
30. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិសិលាខ្មែរ (បន្ទាយមានជ័យ)
31. សហគមន៍ព្រៃឈើពេជ្រចង្វារល្អឆើត (កំពង់ឆ្នាំង)
32. សហគមន៍ព្រៃឡង់ (កំពង់ធំ)
33. សហគមន៍ដីធ្លីព្រៃពាយ (កំពត)
34. សហគមន៍ព្រៃឈើរតនៈរុក្ខា (ឧត្តរមានជ័យ)
35. សហគមន៍រស្មីសាមគ្គី (កំពង់ស្ពឺ)
36. សហគមន៍សាមគ្គីរមាសហែក (ស្វាយរៀង)
37. អង្គការសមាគមធាងត្នោត (STT)
38. សហគមន៍ស្រែប្រាំង (ត្បូងឃ្មុំ)
39. សហគមន៍ធនធានព្រៃឈើស្ទឹងខ្សាច់ស (កំពង់ឆ្នាំង)
40. សហគមន៍ដីធ្លីតានី (សៀមរាប)
41. សហគមន៍ស្គន់ (សៀមរាប)
42. អង្គការសកម្មភាពសង្គមដើម្បីសហគមន៍ និងការអភិវឌ្ឍន៍ (SACD)
43. សហគមន៍តាពេន (សៀមរាប)
44. គណៈកម្មាធិការនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីអនុសញ្ញលុបបំបាត់រាល់ទំរង់នៃការរើសអើងលើស្រ្តីភេទ (NGO-CEDAW)
45. សមាគមក្រុមតន្ត្រីយុវវ័យនាំសារ (MB)
46. សហគមន៍ទន្លូង (ត្បូងឃ្មុំ)
47. អង្គការតម្លាភាពកម្ពុជា (TIC)
48. សហគមន៍ព្រៃឈើត្រពាំងចាន់ (កំពង់ឆ្នាំង)
49. សហគមន៍ត្រពាំងជោ (កំពង់ស្ពឺ)
50. សហគមន៍ត្រពាំងព្រីង (ត្បូងឃ្មុំ)
51. កម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន (YRDP)

PDF format: ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ –  ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាអង់គ្លេស

រាជធានីភ្នំពេញ ថ្ងៃទី២៤ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២៣

ការចាប់ខ្លួនបុគ្គលិកបីរូបរបស់សមាគមសម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC) និងការសម្រេចចោទប្រកាន់ដែលមិនសមហេតុផល​ ដែលបានចោទពីបទ រួមគំនិតក្បត់ និងញុះញង់ឱ្យប្រព្រឹត្តអំពើបង្កឱ្យមានភាពវឹកវរធ្ងន់ធ្ងរដល់សន្តិសុខសង្គម គឺជាករណីមួយបន្ថែមទៀត ដែលអាជ្ញាធរកម្ពុជាបានធ្វើឡើង ដើម្បីការឃុំខ្លួនអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សចំពោះភាពសកម្មនិយមដោយអហិង្សារបស់ពួកគេ ។

យើងខ្ញុំជាក្រុមសង្គមស៊ីវិល​ ដែលមានរាយនាមដូចខាងក្រោម ទាមទារឱ្យបញ្ឈប់នូវការចោទប្រកាន់ដោយគ្មានមូលដ្ឋានចំពោះអ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្សទាំងអស់ និងសូមអំពាវនាវឱ្យដោះលែងបុគ្គលិកសមាគម CCFC ទាំងបីរូបជាបន្ទាន់ និងដោយឥតលក្ខខណ្ឌ ដើម្បីអ្នកទាំងបីមានសេរីភាពក្នុងការបំពេញការងារសំខាន់ៗបន្តទៀត ។

កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី ១៨  ខែឧសភា នគរបាលបានសម្រេចឃាត់ខ្លួនលោក​ ថេង សាវឿន ប្រធានសមាគម CCFC លោក ញិល ភាព មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់សមាគម និងលោក ថាន់ ហាច មន្រី្តសម្របសម្រួលសហគមន៍ ជាផ្លូវការ។ ពួកគេត្រូវបានចាប់ឃាត់ខ្លួនជាលើកដំបូងក្នុងខេត្តក្រចេះ នៅតាមផ្លូវទៅរាជធានីភ្នំពេញកាលពីថ្ងៃទី ១៧​ ខែឧសភា ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងតែធ្វើដំណើរជាមួយនឹងមនុស្សរាប់សិបនាក់ផ្សេងទៀត ក្រោយពីចូលរួមកម្មវិធីនៅឯខេត្តរតនគិរី ហើយក្រោយមកអ្នកទាំងនោះត្រូវបាននគរបាលបញ្ជូនទៅកាន់ស្នងការដ្ឋាននគរបាលខេត្តរតនគិរី  ។

មានតែ សាវឿន ទេ ដែលបានជួបនិយាយជាមួយមេធាវី នៅថ្ងៃទី១៩ ខែឧសភា នៅស្នងការដ្ឋាននគរបាលខេត្តរតនគិរី បន្ទាប់ពីការឃាត់ខ្លួនគាត់នៅខេត្តក្រចេះ ​និងមុនពេលបញ្ជូនទៅសាលាដំបូងខេត្តរតនគិរី ។ ​នៅថ្ងៃទី២២ ខែឧសភា មេធាវីត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យជួបកូនក្តីម្តងទៀត អំឡុងពេលការសាកសួរចម្លើយនៅតុលាការខេត្តរតនគិរី ។

កាលពីរសៀលថ្ងៃ ២២ ខែឧសភា ចៅក្រមស៊ើបសួរ លោក សាយ គួហាវ បានសម្រេចចោទប្រកាន់ លោក ថេង សាវឿន លោក ញិល ភាព  លោក ថាន់ ហាច ពីបទ​ រួមគំនិតក្បត់ មាត្រា ៤៥៣ និងបទ ញុះញង់ឱ្យប្រព្រឹត្តបទឧក្រិដ្ឋជាអាទិ៍ មាត្រា ៤៩៤ និង ៤៩៥ នៃក្រមព្រហ្មទណ្ឌ ។ អ្នកទាំងបីប្រឈមនឹងជាប់ពន្ធនាគារដល់ ១០ ឆ្នាំ និងពិន័យជាទឹកប្រាក់រហូតដល់ ៤ លាន រៀល (ប្រហែល១.០០០ ដុល្លារ) ប្រសិនបើរកឃើញថាមានទោស ។​ ដោយឡែកយោងតាមសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់សាលាដំបូងខេត្តរតនគិរី លោកបណ្ឌិត ចាន់ វិបុល ក៏ត្រូវបានតុលាការចោទប្រកាន់ពីបទល្មើសដូចអ្នកទាំងបីខាងលើផងដែរ ។

ការចោទប្រកាន់ទាំងនេះ គឺជាការចោទប្រកាន់ដែលគ្មានមូលដ្ឋានច្បាប់ច្បាស់លាស់ ។ សមាគមសម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC) គឺជាសមាគមកសិករមួយដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ២០១១ ហើយធ្វើការជាមួយសហគមន៍ ជាង ៧០ សហគមន៍នៅទូទាំង ១០ ខេត្ត ដើម្បីជួយដល់កសិករដែលរងគ្រាះដោយការបណ្តេញចេញ និងលើកកម្ពស់សិទ្ធិដីធ្លីដែលជាតម្រូវការចាំបាច់បំផុត ។ សមាគមធ្វើការជួយគំាទ្រដល់សហគមន៍ឱ្យយល់ដឹងពីសិទ្ធិ និងការតស៊ូមតិ ដើម្បីការរស់ល្អប្រសើរ និងសិទ្ធិមានដីធ្លីសម្រាប់កសិករទាំងអស់នៅទូទាំងប្រទេស ។

ការងាររបស់សកម្មជនសិទិ្ធមនុស្ស មិនត្រូវប្រដូចនឹងសកម្មភាពបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌ ដូចជាការញុះញង់ ឬរួមគំនិតក្បត់ប្រឆាំងនឹងជាតិ ឡើយ ។​ ការចាប់ខ្លួនបុគ្គលិកសមាគម CCFC នឹងមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាជម្លោះដីធ្លីដ៏រ៉ាំរ៉ៃ ដែលបានកើតឡើងមកលើសមាជិករបស់សមាគមនោះទេ ។ ហើយវាក៏នឹងមិនអាចបំបិទសំឡេងរបស់អ្នកដឹកនាំនិងតំណាងសហគមន៍ ដែលកំពុងទាមទាររកយុត្តិធម៌សម្រាប់សមាជិកសហគមន៍ មិត្តភក្តិ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។

ការចាប់ខ្លួនទាំងនេះ ធ្វើឱ្យកើតឡើងនូវការតវ៉ាជាច្រើនថ្ងៃពីសំណាក់សហគមន៍នៅទូទាំងប្រទេស ដែលសហគមន៍ទាំងនោះដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា ការចាប់ខ្លួនគឺដើម្បីរារាំងភាពសកម្មនិយមរបស់ពួកគេ ហើយនិងរារាំងការស្វែងរកដំណោះស្រាយទៅលើបញ្ហាដីធ្លីរបស់ពួកគេ ។

អាជ្ញាធរត្រូវដោះលែង លោក ថេង សាវឿន លោក ញិល ភាព និង លោក ថាន់ ហាច ជាបន្ទាន់ ហើយបទចោទប្រកាន់ទាំងអស់ គួរត្រូវទម្លាក់ចោល ។ ការប្រមូលផ្តុំរបស់សហគមន៍មូលដ្ឋាន មិនមែនជាបទឧក្រិដ្ឋ ។ ការដោះលែងសកម្មជនទាំងនេះ គឺជាជំហានដ៏សំខាន់មួយឆ្ពោះទៅរកសន្តិភាព​ និងយុត្តិធម៌ពិតប្រាកដ សម្រាប់ទាំងអស់គ្នា ៕

សេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមចូលរួមគាំទ្រដោយ៖

1. សហគមន៍ដីធ្លី ១៩៧ (កោះកុង)
2. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិព្រលាន ២៤៣ (កោះកុង)
3. សហគមន៍កសិករក្រីក្រជនបទ ៩៥៥ (កោះកុង)
4. សហគមន៍អមលាំង (កំពង់ស្ពឺ)
5. សហគមន៍ដីធ្លីអណ្តូងត្របែក (ស្វាយរៀង)
6. សហគមន៍បុស្សស្នោរ (ត្បូងឃ្មុំ)
7. សម្ព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា (CATU)
8. មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR)
9. មជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជាដើម្បីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ (CCIM)
10. សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF)
11. សមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងអភិវឌ្ឍន៍នៅកម្ពុជា (ADHOC)
12. សហភាពការងារកម្ពុជា (CLC)
13. សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ (LICADHO)
14. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករនិយោជិតវិស័យទេសចរណ៍កម្ពុជា (CTWUF)
15. បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា (CYN)
16. សមាគមមន្ត្រីរាជការឯករាជ្យកម្ពុជា (CICA)
17. មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
18. សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិច ចារ៉ាយ (រតនគិរី)
19. សហគមន៍ដីធ្លីជីខក្រោម (កោះកុង)
20. សហគមន៍ដីធ្លីជីខលើ (កោះកុង)
21. សហគមន៍ជាំក្រវៀន (ត្បូងឃ្មុំ)
22. សមាគមសម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC)
23. សហគមន៍ទ្រទ្រង់ធម្មជាតិ (ពោធិ៍សាត់)
24. សហគមន៍ដក់ពរ (កំពង់ស្ពឺ)
25. អង្គការសមធម៌កម្ពុជា (EC)
26. សហព័ន្ធសហជីពសេរីកម្មករ នៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា(FTUWKC)
27. អង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជា (GADC)
28. សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (IDEA)
29. សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចឃុំប្រមេរុខេត្តព្រះវិហារ
30. សហគមន៍ឃ្មុំស្រករថ្លុកឫស្សី (កំពង់ធំ)
31. សហគមន៍ឃ្លាំងទឹក៧៨ (សៀមរាប)
32. សហគមន៍ជនជាតិភាគតិចគួយ (ព្រះវិហារ)
33. សហជីពទ្រទ្រង់សិទ្ធិការងារបុគ្គលិកកម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនកាស៊ីណូ ណាហ្គាវើល (L.R.S.U)
34. សហគមន៍ដីធ្លីខេត្តប៉ៃលិន
35. សហគមន៍មានជ័យ (ស្វាយរៀង)
36. សហគមន៍ពាមរស់ (កំពង់ស្ពឺ)
37. មជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ និងសន្តិភាព (PDP-Center)
38. សហគមន៍ភ្នំក្រោម (សៀមរាប)
39. សហគមន៍ភ្នំទទឹង (កំពត)
40. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិសិលាខ្មែរ (បន្ទាយមានជ័យ)
41. សហគមន៍ដីធ្លីព្រែកខ្សាច់ (កោះកុង)
42. សហគមន៍ព្រៃឈើពេជ្រចង្វារល្អឆើត (កំពង់ឆ្នាំង)
43. សហគមន៍ព្រៃឡង់ (ព្រះវិហារ)
44. សហគមន៍ដីធ្លីព្រៃពាយ (កំពត)
45. សហគមន៍ព្រៃឈើរតនៈរុក្ខា (ឧត្តរមានជ័យ)
46. សហគមន៍រស្មីសាមគ្គី (កំពង់ស្ពឺ)
47. អង្គការសមាគមធាងត្នោត (STT)
48. សហគមន៍សាមគ្គីចេកមាស (ស្វាយរៀង)
49. សហគមន៍សាមគ្គីរមាសហែក (ស្វាយរៀង)
50. សហគមន៍សាមគ្គីសង្កែពីរមានរិទ្ធិ​ (ព្រះវិហារ)
51. សហគមន៍ស្រែប្រាំង (ត្បូងឃ្មុំ)
52. សហគមន៍ធនធានព្រៃឈើស្ទឹងខ្សាច់ស (កំពង់ឆ្នាំង)
53. សហគមន៍ដីធ្លីតានី (សៀមរាប)
54. សហគមន៍ដីធ្លីតានូន (កោះកុង)
55. គណៈកម្មាធិការនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីអនុសញ្ញលុបបំបាត់រាល់ទំរង់នៃការរើសអើងលើស្រ្តីភេទ (NGO-CEDAW)
56. គណៈកម្មាធិការដើម្បីការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌នៅកម្ពុជា (COMFREL)
57. សហគមន៍ថ្មដា (ពោធិ៍សាត់)
58. សហគមន៍ទន្លូង (ត្បូងឃ្មុំ)
59. សហគមន៍ត្រពាំងជោ (កំពង់ស្ពឺ)
60. សហគមន៍ត្រពាំងព្រីង(ត្បូងឃ្មុំ)
61. កម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន (YRDP)

PDF format: ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាអង់គ្លេស – ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ

យើងខ្ញុំ​ ​ជា​ស្ថាប័ន​សារ​ព័ត៌មាន​ ​និង​អង្គការសង្គម​ស៊ីវិល​ ​ដែល​មានរាយ​នាម​ដូច​ខាងក្រោម​ ​សូម​សម្ដែង​ការ​សោកស្ដាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ ​ចំពោះការ​សម្រេច​​របស់​សម្ដេច​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ ​ហ៊ុន​ ​សែន​ ​ក្នុង​ការលុបចោល​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សារ​ព័ត៌មាន​វី​អូ​ឌី​ ​ដែល​ជា​សារ​ព័ត៌មាន​ឯករាជ្យ​ចុងក្រោយ​មួយ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ​។​ ​យើងខ្ញុំ​ ​ក៏​សូម​ថ្កោលទោស​ផង​ដែរ​ ​ចំពោះ​ការបៀតបៀន​ផ្លូវ​ភេទ​ ​និង​ការ​គំរាមកំហែង​ថ្មីៗ​នេះ​ ​ទៅលើ​ស្ត្រី​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​វី​អូ​ឌី​ម្នាក់​ ​។​

ការ​បិទ​សារ​ព័ត៌មាន​វី​អូ​ឌី​ ​និង​ការ​ប្រើ​ភាសា​បៀតបៀន​ផ្លូវ​ភេទ​ទៅលើ​ស្រ្តី​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​វី​អូ​ឌី​ ​បាន​ធ្វើ​ឱ្យ​បាត់បង់​ទំនុក​ចិត្ត​ទៅលើ​ការ​អះអាង​របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល​ខ្លួនឯង​ ​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការគោរព​សិទ្ធិ​សេរីភាព​សារ​ព័ត៌មាន​នៅ​កម្ពុជា​ ​និង​ហាក់ដូចជា​កំពុង​ឆ្លុះបញ្ចាំង​ពី​ការ​ខកខាន​ក្នុង​ការ​គោរពច្បាប់​ស្ដីពី​របប​សារ​ព័ត៌មាន​ ​ដែល​បាន​បង្កើត​ឡើង​ក្នុង​ឆ្នាំ​១​៩​៩​៥​ ​។​ ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​លុបចោល​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​របស់​វី​អូ​ឌី​ ​នៅមុន​ការបោះឆ្នោត​ថ្នាក់​ជាតិ​ឆ្នាំ​២​០​២​៣​នេះ​ ​បង្ហាញ​ពីរ​លក​ថ្មី​មួយ​នៃ​មធ្យោបាយ​គំរាមកំហែង​ប្រឆាំង​នឹង​សារ​ព័ត៌មាន​ឯករាជ្យ​ដែល​កំពុង​មាន​តិច​ស្រាប់​ ​ដែល​ស្រដៀងគ្នា​ទៅ​នឹង​ការ​បិទ​កាសែត​ខេ​ម​បូ​ឌា ដេ​លី​ ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២​០​១​៧​ ​និង​កា​រលក់​កាសែត​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្ដិ៍​ ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២​០​១​៨​ ​។​

កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​០​៩​ ​ខែកុម្ភៈ​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​៣​ ​វី​អូ​ឌី​ ​បាន​ចេញផ្សាយអត្ថបទ​​មួយ​ជា​ភាសាខ្មែរ​ ​ដោយ​ស្រង់​យក​សម្ដី​អ្នកនាំពាក្យ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ ​ឯកឧត្ដម​ ​ផៃ​ ​ស៊ី​ផា​ន​ ​ដែល​បាន​លើកឡើង​ថា​ “​វា​មិនមែន​ជា​រឿង​ខុសឆ្គង​ទេ​ ​ការដែល​ឯកឧត្ដម​ ​ហ៊ុន​ ​ម៉ា​ណែ​ត​ ​ដើរតួ​ជំនួស​ឪពុក​ ​ក្នុង​ការ​ផ្ដល់​ជំនួយ​ឱ្យ​ប្រទេស​តួ​គី​” ​។​ ​ក្រោយមក​ ​ឯកឧត្ដម​ ​ហ៊ុន​ ​ម៉ា​ណែ​ត​ ​បាន​បង្ហោះ​សារ​នៅ​លើ​បណ្ដាញ​សង្គម​ដោយ​បាន​បដិសេធ​ថា​ ​មិនបាន​ដើរ​តួនាទី​នេះ​ទេ​ ​ព្រមទាំង​បាន​សូម​ឱ្យ​មានការ​កែតម្រូវ​ជាបន្ទាន់​ ​ក៏ដូចជា​សូម​ឱ្យ​វី​អូ​ឌី​ ​ផ្ដល់​ភស្ដុតាង​ពី​ការ​ចុះហត្ថលេខា​របស់​ឯកឧត្ដម​ ​នៅ​លើ​ឯកសារ​ផ្ដល់​ជំនួយ​នោះ​ ​។​

នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១​១​ ​ខែកុម្ភៈ​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​៣​ ​សម្ដេច​នាយក​រដ្ឋ​ម​ន្រ្តី ​ហ៊ុន​ ​សែន​ ​បាន​បង្ហោះ​សារនៅ​លើ​ទំព័រ​ហ្វេសប៊ុក​​ ​ដោយ​ទាមទារ​ឱ្យ​វី​អូ​ឌី​ ​ធ្វើការ​សុំទោស​ជា​សាធារណៈ​ ​ចំពោះ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ ​និង​កូន​របស់​សម្ដេច​ ​ក្នុងរយៈពេល​ ​៧​២​ម៉ោង​ ​ពុំនោះទេ​ ​សម្ដេច​លើកឡើង​ថា​ ​សម្ដេច​នឹង​បញ្ជា​ឱ្យ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន​ ​លុបចោល​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​របស់​វី​អូ​ឌី​ ​។​ ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១​២​ ​ខែកុម្ភៈ​ ​សម្ដេច​ ​ហ៊ុន​ ​សែន​ ​បាន​បង្ហោះ​សារ​មួយទៀត​នៅ​លើ​ហ្វេសប៊ុក​ ​ដោយ​កំណត់​ឱសានវាទ​ត្រឹម​ម៉ោង​១​០​ព្រឹក​ ​ថ្ងៃ​ទី​១​៣​ ​ខែកុម្ភៈ​ ​។​

​ការកំណត់​ឱសានវាទ​របស់​សម្ដេច​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ ​ហ៊ុន​ ​សែន​ ​បង្ហាញ​ពី​ការ​គំរាមកំហែង​ធ្ងន់ធ្ងរ​ ​ដល់​ស្ថាប័ន​ ​និង​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​ឯករាជ្យ​ទាំងអស់​នៅ​កម្ពុជា​ ​។​ ​កម្ពុជា​មានច្បាប់​ដែល​មានស្រាប់​ ​សម្រាប់​ដោះស្រាយ​ចំពោះ​ការ​សម្រង់​សម្ដី​ ​ឬ​អង្គ​ហេតុ​មិន​ត្រឹមត្រូវ​ ​នៅ​ក្នុង​ការ​រាយការណ៍​ព័ត៌មាន​មួយ​ ​។​ ​មាត្រា​១​០​នៃ​ច្បាប់​ស្ដីពី​របប​សារ​ព័ត៌មាន​ ​នៅ​កម្ពុជា​ ​ចែង​ថា​ ​មនុស្ស​មាន​សិទ្ធិ​ទាមទារ​ឱ្យ​មានការ​កែតម្រូវ​ ​និង​ការ​ឆ្លើយតប​ពី​អ្នក​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​ ​នៅពេលដែល​ពួកគេ​យល់ថា​ ​សេចក្ដីថ្លែង​ការណ៍​មួយ​មិន​ត្រឹមត្រូវ​ ​ហើយ​អ្នក​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​ ​ត្រូវ​ឆ្លើយតប​ក្នុងរយៈពេល​ ​៧​ថ្ងៃ​ ​។​ ​ពួកគេ​ ​ក៏មាន​សិទ្ធិ​ផង​ដែរ​ ​ក្នុង​ការ​ប្ដឹងទៅតុលាការ​ពី​បទ​បរិ​ហា​កេរ្តិ៍​ ​និង​បទ​មួលបង្កាច់​ ​។​

ការ​សម្រេច​របស់​សម្ដេច​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ ​ហ៊ុន​ ​សែន​ ​ក្នុង​ការ​មិន​ប្រើ​ច្បាប់​នេះ​ ​ហើយ​បែរជា​លុបចោល​អាជ្ញាប័ណ្ណ​របស់​វី​អូ​ឌី​ ​ក៏ដូចជា​ ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន​ ​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​បង្ហោះ​សារ​លើ​ហ្វេសប៊ុក​របស់​ឯកឧត្ដម​ ​ខៀវ​ ​កាញា​រីទ្ធ​ ​ដោយ​បាន​ប្រកាស​ថា​ ​ជា​មេរៀន​មួយ​ ​សម្រាប់​សារ​ព័ត៌មាន​ផ្សេងទៀត​ ​បង្ហាញ​ថា​ ​ចលនា​នេះ​ត្រូវ​បាន​ធ្វើឡើង​ដើម្បី​បំបិទ​សំឡេង​សារ​ព័ត៌មាន​ឯករាជ្យ​មួយ​ដែល​នៅ​សេសសល់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ ​មុន​ការបោះឆ្នោត​ថ្នាក់​ជាតិ​ ​។​

គិត​ត្រឹម​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​១​៣​ ​ខែកុម្ភៈ​ ​ការ​ចូល​ទៅកាន់​គេហទំព័រ​វី​អូ​ឌី​ ​ទាំង​ភាសាខ្មែរ​ ​និង​ភាសា​អង់គ្លេស​ ​បង្ហាញ​ថា​ ​មានការ​បិទ​ខ្ទប់​ (​block​) ​ដោយ​ក្រុមហ៊ុន​ផ្គត់ផ្គង់​សេវា​អ៊ី​ន​ធឺ​ណិ​ត​ ​និង​អ្នកផ្ដល់​សេវា​ទូរស័ព្ទ​ចល័ត​ជាច្រើន​ ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ​។​

​យើងខ្ញុំ​ ​សូម​ស្នើសុំ​ដោយ​ទទូច​ឱ្យ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ ​ដោះស្រាយបញ្ហា​នេះ​ ​ប្រកបដោយ​ការ​អត់ធ្មត់​ ​វិជ្ជាជីវៈ​ ​និង​ការគោរព​ ​ដែល​ស្រប​ទៅ​នឹង​ច្បាប់​កម្ពុជា​ ​និង​មិន​ប៉ះពាល់​ដល់​លំហ​រ​សារ​ព័ត៌មាន​នៅ​កម្ពុជា​ ​។​ ​យើងខ្ញុំ​ ​យល់ថា​ ​ការ​បិទ​វី​អូ​ឌី​ ​អាច​បង្ហាញ​ពី​ដំណើរ​ថយក្រោយ​ស្ទើរតែ​ទាំងស្រុង​ ​ទាំង​សេរីភាព​សារ​ព័ត៌មាន​ ​និង​នីតិ​រដ្ឋ​ ​នៅ​កម្ពុជា​ ​។​

​លើស​ពីនេះទៅ​ទៀត​ ​យើងខ្ញុំ​ ​សូម​ថ្កោលទោស​ចំពោះ​ភាសា​ដែល​ប្រកបដោយ​ការ​រំលោភបំពាន​ ​និង​ការរើសអើង​ចំពោះ​ស្រ្តី​ភេទ​ ​ដោយ​លោក​ ​ផែង​ ​វណ្ណៈ​ ​និង​អ្នក​ផ្សេងទៀត​ ​នៅ​លើ​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​សង្គម​ ​ប្រឆាំង​នឹង​ស្រ្តី​អ្នករាយការណ៍​ព័ត៌មាន​ម្នាក់​ ​ដែល​បាន​និពន្ធ​អត្ថបទ​វី​អូ​ឌី​ដ៏​ចម្រូងចម្រាស​នេះ​ ​។​ ​យើងខ្ញុំ​ ​សង្ឃឹម​ថា​ ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ ​តាមរយៈ​ក្រសួង​ពាក់ព័ន្ធ​ដូចជា​ ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន​ ​និង​ក្រសួង​កិច្ចការ​នារី​ ​នឹង​ចូលរួម​ជាមួយ​ពួកយើង​ ​ក្នុង​ការ​អំពាវនាវ​ឱ្យ​លោក​ ​ផែង​ ​វណ្ណៈ​ ​និង​អ្នក​ផ្សេងទៀត​ ​ធ្វើការ​សុំទោស​ចំពោះ​ ស្រ្តី​អ្នករាយការណ៍​ព័ត៌មាន​នោះ​ ​ព្រមទាំង​បញ្ឈប់​សកម្មភាព​មិន​ត្រឹមត្រូវ​នៃ​ការបៀតបៀន​ផ្លូវ​ភេទ​ ​ចំពោះ​ស្រ្តី​អ្នករាយការណ៍​ព័ត៌មាន​ ​។​

អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​មិនគួរ​ត្រូវ​បាន​វាយប្រហារ​ ​ដោយសារ​ការងារ​ ​និង​អត្តសញ្ញាណ​របស់​ពួកគេ​ទេ​ ​។​

​តួនាទី​សារ​ព័ត៌មាន​ឯករាជ្យ​ ​មាន​សារៈសំខាន់​ខ្លាំង​ណាស់​ ​ចំពោះ​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​ ​។​ ​គណៈកម្មាធិការ​នៃ​អង្គការសហប្រជាជាតិ​ស្ដីពី​សិទ្ធិមនុស្ស​ ​បាន​លើកឡើង​ថា​ ​សេរីភាព​សារ​ព័ត៌មាន​ ​គឺ​មាន​សារៈសំខាន់​ខ្លាំង​ណាស់​ ​នៅ​ក្នុង​ដំណើរការ​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​ ​និង​គួរតែ​ត្រូវ​បាន​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ធ្វើ​ប្រតិបត្តិការ​ដោយ​គ្មាន​ការ​រឹតត្បិត​ ​។​

យើងខ្ញុំ​ ​សង្ឃឹម​យ៉ាង​មុតមាំ​ថា​ ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ ​ទទួលស្គាល់​ពី​តួនាទី​ដ៏​សំខាន់​របស់​វី​អូ​ឌី​ ​និង​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​របស់​ពួកគេ​ ​រួម​ជាមួយនឹង​ស្ថាប័ន​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ឯករាជ្យ​ដែល​នៅ​សេសសល់​នៅ​កម្ពុជា​ ​ក៏ដូចជា​សិទ្ធិ​ ​ក្នុង​ការ​ប្រកបការងារ​របស់​ពួកគេ​ ​ដោយអនុលោមតាម​ច្បាប់​ ​និង​ដោយ​គ្មាន​ការ​ភ័យខ្លាច​ពី​ការ​គំរាមកំហែង​ ​និង​ការ​ធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ​ ​៕​

សេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ គាំទ្រដោយ៖
១. សមាគមសម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា (ខេមបូចា)
២. បណ្ដាញអ្នកសារព័ត៌មានស្ត្រីកម្ពុជា (CFJ)
៣. ក្លឹបអ្នកសារព័ត៌មានបរទេសនៃកម្ពុជា (OPCC)
៤. សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿននិងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ
៥. The Alliance of Independent Journalists/AJI (Indonesia)
៦. National Union of Journalists of the Philippines/NUJP (Philippines)
៧. The Center for Independent Journalism (Malaysia)
៨. Gerakan Media Merdeka/Geramm (Malaysia)
៩. Freedom Film Network (Malaysia)
១០. Journalist Association Timor Leste/AJTL (Timor Leste)
១១. Foreign Correspondents’ Club of Japan (FCCJ)
១២. Taiwan Foreign Correspondents’ Club (TFCC)
១៣. សហព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានអន្តរជាតិ (អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិក)
១៤. សមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងអភិវឌ្ឍន៍នៅកម្ពុជា (អាដហុក)
១៥. បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា (CYN)
១៦. គណៈកម្មាធិការដើម្បីការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌នៅកម្ពុជា (COMFREL)
១៧. សហជីពទ្រទ្រង់សិទ្ធិការងារបុគ្គលិកកម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនកាស៊ីណូ ណាហ្គាវើលដ៍ (LRSU)
១៨. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករនិយោជិតវិស័យទេសចរណ៍កម្ពុជា (CTWUF)
១៩. សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (IDEA)
២០. មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
២១. សម្ព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា (CATU)
២២. សមាគមកម្មករកម្ពុជាសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (CIWA)
២៣. អង្គការមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ (CLEC)
២៤. The Asian Network for Free Elections (ANFREL)
២៥. សម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC)
២៦. អង្គការសមធម៌កម្ពុជា (EC)
២៧. CIVICUS: World Alliance for Citizen Participation
២៨. វិទ្យាស្ថានប្រជាធិបតេយ្យកម្ពុជា
២៩. Jakarta Foreign Correspondents Club (JFCC)
៣០. Kanopi hijau, Indonesia
៣១. MilkTeaAlliance Calendar Team, regional/ transnational
៣២. International Dialogue (IID)
៣៣. ALTSEAN-Burma, Myanmar
៣៤. Innovation for Change-East Asia, regional network based in Bangkok, Thailand
៣៥. MilkTeaAlliance Friends of Myanmar, Myanmar
៣៦. Asia Democracy Network (ADN), regional network bases in South Korea
៣៧. DAKILA, Philippines
៣៨. Ruang MES ៥៦, Yogyakarta, Indonesia
៣៩. អង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជា (GADC)
៤០. សហព័ន្ធសហជីពឯករាជ្យ (INTUFE)
៤១. សហភាពផ្ទះសាមគ្គី (SH)
៤២. EngageMedia, Asia-Pacific
៤៣. សហភាពការងារកម្ពុជា (CLC)
៤៤. Asian Forum for Human Rights and Development (FORUM-ASIA)
៤៥. សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF)
៤៦. សហព័ន្ធសហជីពសេរីឯករាជ្យ (FUFI)
៤៧. សមាគមមន្ត្រីរាជការឯករាជ្យកម្ពុជា (CICA)
៤៨. Foreign Correspondents Club of Thailand, (FCCT) Professional Committee
៤៩. Foreign Correspondents Association of the Philippines (FOCAP)
៥០. ខ្មែរថាវរៈ
៥១. ចលនាមាតាធម្មជាតិ (MNC)
៥២. សហគមន៍ឃ្លាំងទឹក៧៨ (សៀមរាប)
៥៣. សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិច ចារ៉ាយ (រតនគិរី)
៥៤. សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចអារ៉ែង (កោះកុង)
៥៥. សហគមន៍ជនជាតិភាគតិចគួយ (ព្រះវិហារ)
៥៦. សហគមន៍ដក់ពរ (កំពង់ស្ពឺ)
៥៧. សហគមន៍ដីធ្លី ១៩៧ (កោះកុង)
៥៨. សហគមន៍ដីធ្លីខេត្តប៉ៃលិន
៥៩. សហគមន៍ដីធ្លីជីខក្រោម (កោះកុង)
៦០. សហគមន៍ដីធ្លីជីខលើ (កោះកុង)
៦១. សហគមន៍ដីធ្លីតានូន (កោះកុង)
៦២. សហគមន៍ដីធ្លីព្រែកខ្សាច់ (កោះកុង)
៦៣. សហគមន៍ដីធ្លីព្រៃពាយ (កំពត)
៦៤. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិសិលាខ្មែរ (បន្ទាយមានជ័យ)
៦៥. សហគមន៍ដីធ្លីអណ្តូងត្របែក (ស្វាយរៀង)
៦៦. សហគមន៍ថ្មដា (ពោធិ៍សាត់)
៦៧. សហគមន៍ទន្លូង (ត្បូងឃ្មុំ)
៦៨. សហគមន៍ទ្រទ្រង់ធម្មជាតិ (ពោធិ៍សាត់)
៦៩. សហគមន៍នេសាទកោះស្រឡៅ (កោះកុង)
៧០. សហគមន៍បឹងប្រាំ (បាត់ដំបង)
៧១. សហគមន៍បុស្សស្នោរ (ត្បូងឃ្មុំ)
៧២. សហគមន៍ពាមរស់ (កំពង់ស្ពឺ)
៧៣. សហគមន៍ព្រៃឈើទេសចរណ៍ទឹកធ្លាក់ស្រែអំពិល (កំពង់ឆ្នាំង)
៧៤. សហគមន៍ព្រៃឈើទេសចរណ៍ទឹកធ្លាក់ស្រែអំពិល (កំពង់ឆ្នាំង)
៧៥. សហគមន៍ព្រៃឈើពេជ្រចង្វារល្អឆើត (កំពង់ឆ្នាំង)
៧៦. សហគមន៍ភ្នំក្រោម (សៀមរាប)
៧៧. សហគមន៍មានជ័យ (ស្វាយរៀង)
៧៨. សហគមន៍សាមគ្គីចេកមាស (ស្វាយរៀង)
៧៩. សហគមន៍សាមគ្គីរមាសហែក (ស្វាយរៀង)
៨០. សហគមន៍សាមគ្គីសង្កែពីរមានរិទ្ធិ (ព្រះវិហារ)
៨១. សហគមន៍ស្រែប្រាំង (ត្បូងឃ្មុំ)
៨២. សហគមន៍ឡពាង (កំពង់ឆ្នាំង)
៨៣. សហគមន៍អូរវល្លិ៍ព្រេង (បាត់ដំបង)
៨៤. អង្គការសមាគមធាងត្នោត
៨៥. សហព័ន្ធសហជីពសេរីកម្មករនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា
៨៦. NARA-Youth, the Philippines
៨៧. អង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីអនុសញ្ញាលុបបំបាត់រាល់ទម្រង់នៃការរើសអើងលើស្រ្តី
៨៨. អង្គការកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន
៨៩. មជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍនិងសន្តិភាព
៩០. អង្គការតម្លាភាពកម្ពុជា
៩១. អង្គការអ្នករាយការណ៍គ្មានព្រំដែន (RSF)
៩២. Crisis in Zimbabwe Coalition, Africa
៩៣. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើកម្ពុជា
៩៤. អង្គការនារីដើម្បីសន្តិភាព
៩៥. មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា
៩៦. អង្គការសម្ព័ន្ធភាពការពារសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា

PDF format: ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាអង់គ្លេស – ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ

ថ្ងៃទី២៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២

យើងខ្ញុំជាក្រុមសង្គមស៊ីវិលដែលមានរាយនាមដូចខាងក្រោម សូមអំពាវនាវដល់រាជរដ្ឋាភិបាល សូមមេត្តាឈប់ភ័យខ្លាចនូវវត្តមាន ភាពក្លាហាន និងភាពរឹងមាំរបស់ស៊ីថរតទៅទៀត ។ យើងខ្ញុំក៏សូមអំពាវនាវ សូមអាជ្ញាធររដ្ឋដោះលែង កញ្ញា ស៊ីថរ ជាបន្ទាន់ និងដោយឥតលក្ខខណ្ឌ ចេញពីពន្ធនាគារ និងសូមបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធតុលាការ ដើម្បីបំភិតបំភ័យប្រធាន និងសមាជិកសហជីពតទៅទៀត ។

កញ្ញា ស៊ីថរ ដែលទើបតែជាប់ឆ្នោតក្លាយជាប្រធានសហជីពទ្រទ្រង់សិទិ្ធការងារ បុគ្គលិក កម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៏ (LRSU) សម្រាប់អណត្តិថ្មី ត្រូវបានអាជ្ញាធរចាប់ខ្លួននៅក្នុងអាកាសយានដ្ឋានអន្តរជាតិភ្នំពេញ កាលពីព្រឹកថ្ងៃសៅរ៍ នៅពេលដែលកញ្ញាត្រឡប់មកពីចូលរួមកិច្ចប្រជុំសហព័ន្ធសហជីពអន្តរជាតិនៅក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី ។

សមាជិកសហជីពទ្រទ្រង់សិទិ្ធការងារ បុគ្គលិក កម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៏ ជាច្រើន បានបន្តធ្វើកូដកម្មអស់រយៈពេលជិតមួយឆ្នាំមកហើយ ។ ហើយអ្វីដែលជាការឆ្លើយតបរបស់អាជ្ញាធររដ្ឋ គឺជាការវាយដំ ការចាប់ខ្លួន និងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកូដករជាស្ត្រីជាច្រើននាក់ ។ ការចាប់ខ្លួនចុងក្រោយនេះ គឺជាការបន្តយុទ្ធនាការគាបសង្កត់របស់អាជ្ញាធររដ្ឋ ដែលមិនអាចទទួលយកបាននោះទេ ។

កញ្ញា ស៊ីថរ ត្រូវបានចាប់ខ្លួនលើកទីមួយ កាលពីខែមករា ក្រោមការចោទប្រកាន់ពីបទញុះញង់ឱ្យប្រព្រឹត្តិបទឧក្រិដ្ឋជាអាទិ៍ ដោយសារសកម្មភាពកូដកម្មរបស់សហជីពដែលកញ្ញាដឹកនាំ ។ កញ្ញា ស៊ីថរ ត្រូវបានតុលាការដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំកាលពីខែមីនា ហើយត្រូវបានចាប់ខ្លួនសារជាថ្មីកាលពីថ្ងៃសៅរ៍នេះ  ដោយត្រូវបានអាជ្ញាធរចោទប្រកាន់ថាកញ្ញាបានរំលោភទៅនឹងលក្ខខណ្ឌដែលហាមឃាត់កញ្ញាមិនឱ្យចាកចេញពីប្រទេស ។

ទាំង កញ្ញា ស៊ីថរ និងមេធាវីការពារក្តីឱ្យ កញ្ញា ស៊ីថរ សុទ្ធតែមិនបានទទួលការជូនដំណឹងអំពីលក្ខខណ្ឌក្នុងការដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំបណ្តោះអាសន្ននោះទេ ។ មេធាវីរបស់កញ្ញាបានដាក់ពាក្យស្នើសុំថតសំណុំរឿងរបស់កញ្ញានៅតុលាការ ដែលក្នុងនោះមានទាំងឯកសារលក្ខខណ្ឌនៃការដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំបណ្តោះអាសន្ននានា ប៉ុន្តែតុលាការមិនទាន់​អនុញាតឱ្យថតឯកសារសំណុំរឿងនោះនៅឡើយ ដែលនេះជាការរំលោភបំពានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៅលើក្រមនីតិវិធីព្រហ្មទណ្ឌនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ។ កញ្ញា ស៊ីថរ ត្រូវបានអាជ្ញាធរ អន្តោប្រវេសន៍អនុញ្ញាតឱ្យចាកចេញទៅចូលរួមកិច្ចប្រជុំនោះកាលពីដើមខែនេះ ប៉ុន្តែបែរជាត្រូវចាប់ខ្លួននៅពេលកញ្ញាត្រឡប់ចូលមកប្រទេសទៅវិញ ។

ប្រសិនបើអាជ្ញាធរទាំងនោះ ចង់ឱ្យ កញ្ញា ស៊ីថរ គោរពនូវលក្ខខណ្ឌនៃការដោះលែងទាំងនោះ ពួកគេគួរតែជូនដំណឹងអំពីលក្ខខណ្ឌទាំងនោះឱ្យសាម៉ីខ្លួន និងមេធាវីរបស់សាម៉ីខ្លួនបានដឹង ។ ការដាក់ទោសពលរដ្ឋ ដោយសារខកខានក្នុងការអនុវត្តនូវលក្ខខណ្ឌដែលមិនដែលបានប្រាប់ឱ្យដឹងមុន គឺជាភាពអយុត្តិធម៌បំផុត ហើយល្មើសទៅនឹងគោលការណ៍ជាមូលដ្ឋាននៃនីតិរដ្ឋ ។

លោក ឃុន ថារ៉ូ ប្រធានកម្មវិធីការងារនៃមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ​ និងសិទ្ធិមនុស្ស សង់ត្រាល់ បានមានប្រសាសន៍ថា៖ ប្រសិនបើតុលារការឯករាជ្យ សុក្រិត យុត្តិធម៌ កញ្ញា ស៊ីថរ គួរតែត្រូវបានការលើកកម្ពស់ និងការពារដោយច្បាប់ ។ ការចាប់ខ្លួនសកម្មជនសិទ្ធិការងារដ៏លេចធ្លោរូ​បនេះ គឺជាការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស និង សិទ្ធិការងារយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ដោយការចោទប្រកាន់របស់តុលារការ មិនបានផ្អែកលើមូលដ្ឋានច្បាប់ ។

កញ្ញា ស៊ីថរ ត្រូវបានអាជ្ញាធរឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នជាថ្មី នៅមណ្ឌលអប់រំកែប្រែទី ២ (ម២) ជាកន្លែងដែលកញ្ញានឹងរងគ្រោះដោយសារលក្ខខណ្ឌអាក្រក់ៗជាច្រើន រួមទាំងភាពចង្អៀតណែននៅក្នុងបន្ទប់ពន្ធនាគារ ។ កញ្ញានឹងអាចជាប់ពន្ធនាគារ ប្រសិនបើតុលាការរកឃើញថានាងមានកំហុស ។ យ៉ាងតិចណាស់មានអ្នកដឹកនាំ និងសមាជិកសហជីពណាហ្គាវើលដ៍ចំនួន ៩រូប ដែលធ្លាប់ត្រូវបានអាជ្ញាធរចាប់ខ្លួនជាមួយនឹងស៊ីថរកាលពីលើកទី១ កំពុងរងនូវការចោទប្រកាន់ពីបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌជាច្រើន ខណៈដែលបទចោទថ្មីមួយចំនួន ក៏កំពុងត្រូវបានដាក់មកលើកូដករផ្សេងទៀតផងដែរ ។

អាជ្ញាធររដ្ឋត្រូវតែបញ្ឈប់ការធ្វើទុកបុកម្នេញ និងបញ្ឈប់ការចាត់ទុក កញ្ញា ស៊ីថរ សមាជិកសហជីពណាហ្គាវើលដ៍ ក៏ដូចជាប្រធានសហជីពក្នុងរោងចក្រកាត់ដេរ សណ្ឋាគារ និងក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធដទៃទៀត ថាជាសត្រូវរបស់អាជ្ញាធរ ។ អ្នកទាំងនោះជាអ្នកតំណាងឱ្យផលប្រយោជន៍ស្របច្បាប់របស់កម្មករជាច្រើននាក់ ដែលបានអំពាវនាវដល់និយោជក និងក្រុមហ៊ុន ឱ្យគោរពច្បាប់ការងារ និងសិទិ្ធស្របច្បាប់របស់កម្មករ ។ រាជរដ្ឋាភិបាលគួរតែកោតសរសើរដល់វីរភាពរបស់អ្នកទាំងនោះ មិនមែនចាប់ខ្លួនពួកគេដាក់ពន្ធនាគារនោះទេ ។

អ្នកស្រី ឃ្លាំង សុបិន្ត អគ្គលេខាធិការនៃសហជីពទ្រទ្រង់សិទិ្ធការងារ បុគ្គលិក កម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៏ (LRSU) បានមានប្រសាសន៍ថា៖ “យើងខ្ញុំអំពាវនាវដល់អាជ្ញាធររដ្ឋ សូមលោកមេត្តាបញ្ឈប់ការលាបពណ៌ និងចាត់ទុកការធ្វើកូដកម្មរបស់សហជីពណាហ្គាវើលដ៍ ថាជាការតវ៉ាខុសច្បាប់” ។ អ្នកស្រីបានបន្តទៀតថា៖ “សកម្មភាពរបស់សហជីព គឺជាការធ្វើកូដកម្មដោយស្របច្បាប់របស់កម្មករនិយោជិត ដែលត្រូវបានក្រុមហ៊ុនបរទេសរំលោភបំពានលើសិទិ្ធ និងច្បាប់ការងាររបស់ប្រទេស” ។

យើងខ្ញុំក៏សូមអំពាវនាវដល់អាជ្ញាធររដ្ឋ សូមមេត្តាដោះលែង កញ្ញា ស៊ីថរ ឱ្យបានឆាប់រហ័ស និងលើកចោលបទចោទប្រកាន់ទាំងអស់ចំពោះ កញ្ញា ស៊ីថរ ក៏ដូចជាមេដឹកនាំនិងសមាជិកសហជីពណាហ្គាវើលដ៍ដទៃទៀត ។ បញ្ហាកូដកម្មរបស់សហជីពណាហ្គាវើលដ៍ ត្រូវតែធ្វើការដោះស្រាយដោយផ្អែកលើច្បាប់ការងារ ហើយអាជ្ញាធរត្រូវតែឈប់ចាត់ទុកសមាជិកសហជីពជាឧក្រិដ្ឋជនខុសច្បាប់ ដោយគ្រាន់តែអ្នកទាំងនោះអនុវត្តនូវសិទិ្ធ និងការងារស្របច្បាប់ និងមិនអត្មានិយម របស់ពួកគេ ដើម្បីការងារសិទិ្ធស្របច្បាប់របស់អ្នកដទៃ ៕

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម សូមទាក់ទង៖

• អ្នកស្រីឃ្លាំង សុបិន្ត, អគ្គលេខាធិការនៃសហជីពទ្រទ្រង់សិទិ្ធការងារ បុគ្គលិក កម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៏ (LRSU), លេខទូរស័ព្ទ៖ ០៨១ ៥២៥ ៤៦១
• លោក ឃុន ថារ៉ូ ប្រធានកម្មវិធីការងារ នៃមជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស សង់ត្រាល់, លេខទូរស័ព្ទ៖ ០៩៣ ៥៥៦ ៦៧១

អង្គការ សមាគម សហជីព សហគមន៍ចូលរួមគាំទ្រសេចក្តីថ្លែងការណ៍៖

1. សហគមន៍ដីធ្លី ១៩៧ (កោះកុង)
2. ក្រុមការងារដើម្បីដោះស្រាយទំនាស់ (ACT)
3. សហគមន៍អមលាំង (កំពង់ស្ពឺ)
4. សហគមន៍ដីធ្លីអណ្តូងត្របែក (ស្វាយរៀង)
5. សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចអារ៉ែង (កោះកុង)
6. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើកម្ពុជា(BWTUC)
7. សហគមន៍បឹងប្រាំ (បាត់ដំបង)
8. សម្ព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា (CATU)
9. មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR)
10. សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF)
11. មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
12. សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ (LICADHO)
13. អង្គការវិទ្យាស្ថានប្រជាធិបតេយ្យ (CID)
14. សមាគមមន្ត្រីរាជការឯករាជ្យកម្ពុជា (CICA)
15. សមាគមកម្មករកម្ពុជាសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (CIWA-CLC)
16. សមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងអភិវឌ្ឍន៍នៅកម្ពុជា (ADHOC)
17. អង្គការសម្ព័ន្ធភាពការពារសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CHRAC)
18. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករនិយោជិតវិស័យទេសចរណ៍កម្ពុជា (CTWUF)
19. សហគមន៍ដីធ្លីជីខក្រោម (កោះកុង)
20. សហគមន៍ដីធ្លីជីខលើ (កោះកុង)
21. សម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC)
22. សម្ព័ន្ធសហជីពសេរីស្ត្រីកាត់ដេរ (CFTUWT)
23. សហគមន៍ទ្រទ្រង់ធម្មជាតិ (ពោធិ៍សាត់)
24. បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា (CYN)
25. សហគមន៍ដក់ពរ (កំពង់ស្ពឺ)
26. អង្គការសមធម៌កម្ពុជា (EC)
27. អង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជា (GADC)
28. សហព័ន្ធសហជីពសេរីឯករាជ្យ (FUFI)
29. សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (IDEA)
30. សហព័ន្ធសហជីពឯករាជ្យ (INTUFE)
31. សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចឃុំប្រមេរុខេត្តព្រះវិហារ
32. ខ្មែរថាវរៈ
33. អង្គការក្លាហាន
34. សហគមន៍ឃ្លាំងទឹក៧៨ (សៀមរាប)
35. សហគមន៍នេសាទកោះស្រឡៅ (កោះកុង)
36. សហគមន៍ជនជាតិភាគតិចគួយ (ព្រះវិហារ)
37. សហជីពទ្រទ្រង់សិទ្ធិការងារបុគ្គលិកកម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនកាស៊ីណូ ណាហ្គាវើលដ៍ (LRSU)
38. សហគមន៍ដីធ្លី (ប៉ៃលិន)
39. សហគមន៍ឡពាង (កំពង់ឆ្នាំង)
40. សហគមន៍មានជ័យ (ស្វាយរៀង)
41. សហគមន៍អូរដំដែក (កំពង់ធំ)
42. សហគមន៍អូរវល្លិ៍ព្រេង (បាត់ដំបង)
43. សហគមន៍ពាមរស់ (កំពង់ស្ពឺ)
44. អង្គការស្ពានសន្តិភាព (PBO)
45. សហគមន៍ភ្នំក្រោម (សៀមរាប)
46. សហគមន៍ភ្នំទទឹង (កំពត)
47. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិសិលាខ្មែរ (បន្ទាយមានជ័យ)
48. អង្គការពន្លកខ្មែរ (PKH)
49. សហគមន៍ដីធ្លីព្រែកខ្សាច់ (កោះកុង)
50. សហគមន៍ព្រៃឈើពេជ្រចង្វារល្អឆើត (កំពង់ឆ្នាំង)
51. សហគមន៍ព្រៃឡង់ (កំពង់ធំ)
52. សហគមន៍ដីធ្លីព្រៃព្រាយ​ (កំពត)
53. សហគមន៍ព្រៃឈើរតនៈរុក្ខា (ឧត្តរមានជ័យ)
54. សហគមន៍រស្មីសាមគ្គី (កំពង់ស្ពឺ)
55. សហគមន៍រស្មីសាមគ្គីរមាសហែក (ស្វាយរៀង)
56. សហគមន៍សាមគ្គីចេកមាស (ស្វាយរៀង)
57. អង្គការសីលការ
58. អង្គការសមាគមធាងត្នោត (STT)
59. សហគមន៍ព្រៃឈើទេសចរណ៍ទឹកធ្លាក់ស្រែអំពិល (កំពង់ឆ្នាំង)
60. សហគមន៍ស្រែប្រាំង (ត្បូងឃ្មុំ)
61. សហគមន៍ធនធានព្រៃឈើស្ទឹងខ្សាច់ស (កំពង់ឆ្នាំង)
62. សហគមន៍ដីធ្លីតានី (សៀមរាប)
63. សហគមន៍ដីធ្លីតានូន (កោះកុង)
64. គណៈកម្មាធិការនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីអនុសញ្ញាលុបបំបាត់រាល់ទំរង់នៃការរើសអើងលើស្រ្តីភេទ (NGO-CEDAW)
65. សហគមន៍ថ្មដា (ពោធិ៍សាត់)
66. សហគមន៍ទន្លូង (ត្បូងឃ្មុំ)
67. សហគមន៍ត្រពាំងជោ (កំពង់ស្ពឺ)
68. កម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន (YRDP)

PDF format: ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាអង់គ្លេស – ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ

ថ្ងៃទី ២៤ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០២២

យើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នាជាប្រជាពលរដ្ឋមកពីសហគមន៍ដីធ្លី និងលំនៅឋាននានានៅក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងតាមបណ្តាខេត្តដែល​​កំពុងប្រឈម​នឹង​អសុវត្ថិភាពដីធ្លី និងលំនៅឋាន ដោយសារតែការអភិវឌ្ឍដែលកង្វះនូវយុត្តិធម៌ តម្លាភាព​ និងការចូលរួម។ ពួកយើងទាំងអស់គ្នា ដែល​​កំពុង​រស់នៅក្នុង​តំបន់អភិវឌ្ឍន៍​ទាំងនោះ​ តែងតែមានការព្រួយបារម្ភពីការបណ្តេញចេញដោយបង្ខំ និងការមិនមាន​សំណងសមរម្យ ព្រោះនា​ពេល​​កន្លង​មក សហគមន៍​ដីធ្លីដូចពួក​យើងជាច្រើន​តែងតែ​ឈឺ​ចាប់​ និងរងគ្រោះពីការអភិវឌ្ឍទាំងនោះ។

សិទ្ធិមានកម្មសិទ្ធិ រួមទាំងសិទ្ធិមានលំនៅឋានសមរម្យ ត្រូវបានធានានៅក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញ​កម្ពុជា ​មាត្រា ៤៤ ក៏បានធានាអំពីសិទ្ធិជាកម្មសិទ្ធិ​របស់​ពលរដ្ឋខ្មែរទាំងអស់ ដែលត្រូវបានការពារដោយ​ច្បាប់​យ៉ាង​តឹង​រឹង។ ចំណែកឯសិទ្ធិមានលំនៅឋានសមរម្យត្រូវបានធានាដោយច្បាប់​សិទ្ធិមនុស្ស​អន្តរ​ជាតិ ដែលក្នុងនោះរួមមាន មាត្រា ២៥ នៃសេចក្ដីប្រកាសជាសកលស្ដីពីសិទ្ធិមនុស្ស និងមាត្រា ១១ នៃកតិការសញ្ញាអន្តរជាតិស្ដីពីសិទ្ធិសេដ្ឋកិច្ច សង្គម និងវប្បធម៌។

ក្នុងវេទិកាសហគមន៍លើកទី៩​​ ឆ្នាំ២០២២នេះ មានអ្នកចូលរួមប្រមាណ២០០នាក់ មកពីសហគមន៍ចំនួន៣៤ ដែលមានទីតាំងនៅរាជធានីភ្នំពេញ និងតាមបណ្តាខេត្ត​ដែល​កំពុង​ប្រឈម​ផលប៉ះ​ពាល់​ដោយសា​រ ការរំលោភបំពានលើសិទិ្ធដីធ្លី និងលំនៅឋាន។

ដូច្នេះហើយ យើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នា​សូម​អំពាវ​​នាវ៖

– រាជរដ្ឋាភិបាល​​នៃ​ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធគោរព និងការពារសិទ្ធិរបស់យើងខ្ញុំជាប្រ​ជា​​​ពល​រដ្ឋ​​​ក្រីក្រ និង មានសិទ្ធិរស់នៅ​ដោយ​សមរម្យ និងមានសេចក្តីថ្លៃថ្នូរ ដូចប្រជាពលរដ្ឋដទៃទៀតដែរ។

– រាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែអនុវត្ត ច្បាប់ឱ្យមានប្រសិទ្ធិភាព និងបញ្ឈប់ការ​បណ្តេ​ញចេញ​ដោយ​បង្ខំ ការប្រើអំពើហិង្សា និងបញ្ឈប់ការ​ប្រើប្រាស់​ប្រ​ព័ន្ធ​តុ​លា​ការគាប​សង្កត់​លើពួកយើងខ្ញុំ ជាពិសេស សកម្មជនដីធ្លី និងលំនៅឋាន​។

– រាជរដ្ឋាភិបាល អាជ្ញាធរគ្រប់ជាន់ថ្នាក់ និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ​នានា​នៃរាជរដ្ឋា​ភិបាល​កម្ពុជា អនុវត្តឱ្យបាននូវសិទ្ធិមាន​លំនៅឋាន​សមរម្យ​ ដើម្បីឱ្យមាន​ការអភិវឌ្ឍ​សម្រាប់ទាំង​អស់​គ្នា។

– រាល់ការអភិវឌ្ឍទាំងឡាយត្រូវតែវាយតម្លៃហេតុប៉ះពាល់សង្គម សេដ្ឋកិច្ច និងបរិស្ថាន ជាពិសេសផលប៉ះពាល់ទៅលើជីវភាពរបស់ជនងាយរងគ្រោះ។

– អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានគួរពន្លឿនការចេញប័ណ្ណស្នាក់នៅ សៀវភៅគ្រួសារ ប័ណ្ណសមធម៌ដល់សមាជិកសហគមន៍ដីធ្លី ដែលពុំទាន់មាន​ដើម្បីឱ្យពួក​គាត់ទទួល​បាននូវសេវាសង្គមនានា។

– សាលារាជធានីភ្នំពេញផ្តល់ និងគាំទ្រក្នុងការកសាងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងផ្តល់សេវាកម្មកាន់តែប្រសើរឡើងក្នុងទីតាំងលំនៅឋានក្រីក្រ ដូចជា​ប្រព័ន្ធលូបង្ហូរទឹក ការប្រមូលសំរាម និងការតភ្ជាប់  បណ្តាញទឹកស្អាត និងអគ្គិសនីរបស់រដ្ឋ។

– អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលត្រូវធានាថា រាល់ដំណើរការអភិវឌ្ឍនានាត្រូវអនុលោមតាមគោលការណ៍នីតិរដ្ឋ ដែលរួមមានការបើកចំហរ តម្លាភាព គណនេយ្យភាព និងការចូលរួមពីភាគីពាក់ព័ន្ធ ជាពិសេសអ្នករងផលប៉ះពាល់ ដើម្បីធានាថា ពួកគាត់បានចូលរួមពិភាក្សាអំពីបញ្ហាទាំងនោះ លើកឡើងពីកង្វល់នានា និងដំណោះស្រាយដែលអាចធ្វើទៅរួច សម្រាប់ផលប្រយោជន៍គ្រប់ភាគី។

សហគមន៍ដែលគាំទ្រសេចក្តីថ្លែងការណ៍នេះមានដូចខាងក្រោម៖

1. សហគមន៍ស្ទឹងកំបុត
2. សហគមន៍ពង្រសែនជ័យ
3. សហគមន៍រស្មីសាមគ្គី
4. សហគមន៍ឡពាង
5. សហគមន៍ថ្លាន់មួយរយ
6. សហគមន៍ពង្រួកជ័យល័ក្ខ
7. សហគមន៍ព្រៃពាយ
8. សហគមន៍បាតខ្ទះ
9. សហគមន៍រមាសហែក
10. សហគមន៍ចេកមាស
11. សហគមន៍មានជ័យ
12. សហគមន៍ស្ត្រីក្លាហាន
13. សហគមន៍ព្រែកតាគង់រុងរឿង
14. សហគមន៍ផ្លូវរថភ្លើង
15. សហគមន៍រលួសជើងឯក
16. សហគមន៍ជើងឯកក្រុម ៣
17. សហគមន៍ជើងឯកក្រុម ៤
18. សហគមន៍ស្ទឹងមានជ័យ
19. សហគមន៍ព្រែកតាគង់
20. សហគមន៍បឹងឈូកអេ
21. សហគមន៍សំរោងត្បួង
22. សហគមន៍បឹង​ឈូក
23. សហគមន៍បឹងត្របែកភូមិ៤
24. សហគមន៍ភូមិ២៣
25. សហគមន៍ទួលសង្កែអេ
26. សហគមន៍ត្រពាំងរាំងថ្មី
27. សហគមន៍សែនរីករាយ
28. សហគមន៍និរោធបឹងឈូក
29. សហគមន៍៩២
30. សហគមន៍សាមគ្គីរុងរឿង
31. សហគមន៍ព្រែកតាគង់ផ្លូវ៦០ម៉ែត្រ
32. សហគមន៍ព្រែកតាគង់៣
33. សហគមន៍ស្មសាន
34. សហគមន៍ស្ត្រីឃ្លាំងសាំង

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមសូមទំនាក់ទំនង៖

– លោក ឃុន តុលា ប្រធានគម្រោងពង្រឹងអំណាចសហគមន៍

​លេខទូរសព្ទ ០៩៣ ៦៦៧ ៧៨៩

– អ្នកស្រី ស៊ិន ស៊ីនួន តំណាងសហគមន៍ទីក្រុង

លេខទូរសព្ទ ០១៧​ ៣២ ៤៥ ៤៦

– អ្នកស្រី​ អ៊ុំ សុភី តំណាងសហគមន៍ខេត្ត

លេខទូរសព្ទ ០៧៨ ៥០ ៦៨ ៣០

PDF format: ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ

ក្នុងខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០២២នេះ អង្គការសមាគមធាងត្នោតបានផ្តល់ស្ពានឈើថ្មីពីរខ្សែដល់សហគមន៍ចំនួនពីរក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។  

ការជួយឧបត្ថម្ភស្ពានឈើខាងឡើងជាការឆ្លើយតបបន្ទាន់ទៅនឹង បញ្ហាប្រឈមជាច្រើនរបស់សហគមន៍ដែលរួមមាន ជំនន់ទឹកភ្លៀង និងទឹកលិចជាអចិន្ត្រៃយ៍ ដោយសារមិនមានប្រព័ន្ធលូ ដែលនេះបង្ករឱ្យមានការលំបាកក្នុង​ធ្វើដំណើរប្រកបមុខរបប្រចាំថ្ងៃ និងជាពិសេសកុមារតូចៗ ពិបាកធ្វើដំណើរទៅ​សាលារៀន។ បច្ចុប្បន្ន ​ស្ពានឈើទាំងពីរត្រូវបានសាងសាងរួចរាល់ និងបានដាក់សម្ពោធឱ្យប្រើប្រាស់កាលពីថ្ងៃទី ០២​ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២២។  តំណាង និងសមាជិកសហគមន៍មានក្តីសោមន្សជាខ្លាំងដោយទទួលបានស្ពានឈើថ្មី។ ពួកគាត់បានលើក​ឡើង​ថា ស្ពានឈើបានជួយសម្រួលការធ្វើដំណើរចេញចូល និងទៅប្រកបមុខរបប្រចាំថ្ងៃ ជាពិសេសកុមារអាចឆ្លង​ស្ពានទៅសាលារៀនប្រកបដោយសុវត្ថិភាព។ 

​ខាងក្រោមនេះជាកម្រងរូបភាពមុន និងក្រោយនៃការសាងសងស្ពានឈើទាំង២ខ្សែ។

នេះជាកម្រងរូបភាពស្តីពីស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នរបស់សហគមន៍បន្ទាយស្លឹក ក្រោយពីបានដោះដូរដីទៅកាន់តំបន់អភិវឌ្ឍន៍ សេវេន អេន ជី (7NG) ដែលកាលនោះគ្រួសារនីមួយៗទទួលបានដីទំហំ ទទឺង៤ ម៉ែត្រ និងបណ្តាយ ១៥ ម៉ែត្រ (4 meters x15 meters) ។ គិតរហូតមកដល់ខែសីហា ឆ្នាំ២០២២នេះ មានរយៈពេល២ឆ្នាំជាងមកហើយ ដែលសហគមន៍បន្ទាយស្លឹក បានមករស់នៅទីតាំងនៅលំនៅថ្មី ក្នុងតំបន់អភិវឌ្ឍន៍នេះ ដែលសង្កេតឃើញមានការផ្លាស់ប្តូរ និងមានភាពល្អប្រសើរជាងមុន​ មួយចំនួនដូចជា មានប្រព័ន្ធទឹក ភ្លើង ផ្លូវបេតុងជាដើម។ 

ទោះជាយ៉ាងណា ប្រជាសហគមន៍ក៏នៅតែមានបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួន ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាជីវិភាព ដោយសារតែតំបន់នេះនៅឆ្ងាយពីតំបន់សេដ្នកិច្ច ដែលជាហេតុពិបាកស្វែងរកការងារធ្វើ ជាពិសេសបញ្ហាបំណុលធនាគារ សម្រាប់ការកសាង់ផ្ទះឡើងវិញ ក្រោយពីបានមកដល់ទីតាំងនេះ។ សហគមន៍ក៏បាននិងកំពុងប្រឈមនឹងការលំបាកផ្សេងទៀតដូចជាបញ្ហាទឹកលិចក្នុងសហគមន៍ ដោយសារមិនទាន់មានប្រព័ន្ធលូបង្ហូរទឹកគ្រប់គ្រាន់ និងកង្វះហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរូបមន្តជាដើម។
សូមរម្លឹកថា សហគមន៍បន្ទាយស្លឹកដែលមាន៨៧ខ្នងផ្ទះនេះ មានទីតាំងចាស់ ស្ថិតនៅក្នុងភូមិ៤ សង្កាត់ទំនប់ទឹក ខណ្ខបឹងកេងកង រាជធានីភ្នំពេញ (ខាងក្រោយផ្សារទំនើបសុវណ្ណា) ត្រូវបានជម្លៀសចេញពីរាជធានីភ្នំពេញ នាព្រឹកថ្ងៃទី១១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០ ក្នុងអំឡុងពេលរីករាលដាកនៃជំងឺកូវីដ-១៩ ទូទាំងប្រទេស។ 

Read More

ថ្ងៃទី​១៩ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២២ – យើងខ្ញុំ​ ​ជា​អង្គការលើ​កក​ម្ពស់​សេរីភាព​សារ​ព័ត៌មាន​ ​សិទ្ធិមនុស្ស​ ​និង​សង្គម​ស៊ីវិល​ ​ដែល​មានរាយ​នាម​ដូច​ខាងក្រោម​ ​សូម​សម្ដែង​ការ​សោកស្ដាយ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ចំពោះ​

ការប្រើប្រាស់​អំពើ​ហិង្សា​ ​ការ​ឃាត់ខ្លួន​តាមទំនើងចិត្ត​ ​និង​ការ​បំភិតបំភ័យ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​ចំនួន​៥​នាក់​និង​សកម្មជន​ចំនួន​៤​នាក់​កាលពី​ពេលថ្មីៗនេះ​ពីសំណាក់​មន្ត្រី​កង​អង្គរក្ស​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​។​

​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​ចំនួន​៥​នាក់​មកពី​អង្គភាព​សារ​ព័ត៌មាន​ឯករាជ្យ​ ​វី​អូ​ឌី​(​V​O​D​)​និង​យុវជន​ខ្មែរ​ថាវរៈ​ចំនួន​៤​នាក់​ត្រូវ​បាន​ឃាត់ខ្លួន​ដោយ​អយុត្តិធម៌​អស់​រយៈពេល​ប្រមាណ​៧​ម៉ោង​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​១​៦​ ​ខែ​សីហា​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​២​។​ ​អ្នក​ទាំងនោះ​ត្រូវ​បាន​ឃាត់ខ្លួន​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​កាល​ពីព្រឹក​ថ្ងៃអង្គារ​ ​ដោយ​មន្ត្រី​កង​អង្គរក្ស​របស់​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ (B​H​Q) ​និង​បញ្ជូន​មកកាន់​អធិការដ្ឋាន​នគរបាល​ស្រុក​បាទី​ ​ខេត្ត​តាកែវ​។​
​អាជ្ញាធរ​បាន​ប្រាប់​អ្នកកាសែត​ ​វី​អូ​ឌី​ ​ថា​ពួកគេ​មិន​ត្រូវ​បាន​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ថតរូប​ វីដេអូ​ ​ឬ​បង្ហោះ​ដ្រូ​ន​នៅ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​ទេ​ ​ដោយ​អះអាង​ថា​រូបថត​និង​វីដេអូ​ទាំងនោះ​អាច​ត្រូវ​បាន​ប្រើប្រាស់​ដើម្បី​ផ្សព្វផ្សាយ​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត​។​ ​ការចោទប្រកាន់​នោះ​មិន​សម​ហេតុផល​ឡើយ​ ​ហើយ​យើងខ្ញុំ​មិន​អាច​ទទួលយក​ការ​រឹតត្បិត​តាម​អំពើ​ចិត្ត​លើ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​ឡើយ​។​

​យើងខ្ញុំ​ក៏​សម្ដែង​ការ​សោកស្ដាយ​ផង​ដែរ​ចំពោះ​ការប្រើអំណាច​ដោយ​ខុសច្បាប់​របស់​អាជ្ញាធរ​និង​ការ​ប្រើ​អំពើ​ហិង្សា​លើ​រូបរាងកាយ​លើ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​និង​សកម្មជន​ ​ហើយ​យើង​អំពាវនាវ​ឱ្យ​មាន​ការស៊ើបអង្កេត​ដោយ​ឥត​លម្អៀង​លើ​ហេតុការណ៍​នេះ​ ​ក៏ដូចជា​ផ្តន្ទាទោស​ចំពោះ​អាជ្ញាធរ​ណា​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ល្មើស​នឹង​ច្បាប់​និង​ផ្តល់​យុត្តិធម៌​សម្រាប់​ជនរងគ្រោះ​។​

​អ្នក​ថត​វីដេអូ​របស់​វី​អូ​ឌី​ម្នាក់​ត្រូវ​បាន​ម​ន្រ្តី​កង​អង្គរក្ស​ទះកំផ្លៀង​នៅពេលដែល​គាត់​បដិសេធ​មិន​ប្រគល់​ទូរសព្ទ​ដែល​គាត់​ប្រើ​ដើម្បី​ថត​នៅពេលដែល​កង​អង្គរក្ស​សួរនាំ​សហការី​របស់​គាត់​។​

​លោក​ ​ហ៊ី​ ​ឆាយ​ ​ជា​អ្នក​ថត​វីដេអូ​របស់​ ​វី​អូ​ឌី​និង​ជនរងគ្រោះ​ដោយ​កង​អង្គរក្ស​ទះកំផ្លៀង​បាន​និយាយ​ថា​ ​«​ខ្ញុំ​កំពុង​ដើរទៅ​វត្ត​ [​ក្នុង​ព្រៃ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​] ​និង​ឮ​ថា​សហការី​ត្រូវ​ឃាត់ខ្លួន​។​ ​ខ្ញុំ​ក៏​ត្រលប់​ទៅ​រក​ពួកគាត់​វិញ​និង​ដក​ទូរសព្ទ​ដើម្បី​ថត​ទុកជាឯក​សារ​ ​ស្រាប់តែ​មាន​អង្គរក្ស​ម្នាក់​ដើរមក​រក​ខ្ញុំ​ ​និង​ប្រាប់​ខ្ញុំ​កុំ​ឱ្យ​ថត​ហើយ​គាត់​ចង់​យក​ទូរសព្ទ​ពី​ខ្ញុំ​ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​មិន​ឱ្យ​។​ ​គាត់​ក៏​ទះកំផ្លៀង​ខ្ញុំ​និង​ឆក់​យក​ទូរសព្ទ​ពី​ដៃ​ខ្ញុំ​»​។​

​លោក​ ​ហ៊ុន​ ​វណ្ណៈ​ ​សកម្មជន​ខ្មែរ​ថាវរៈ​ក៏​ត្រូវ​បាន​ម​ន្រ្តី​អង្គរក្ស​វាយ​ម្តង​ហើយ​ម្តងទៀត​ខណៈ​ពួកគេ​រុញ​គាត់​ឡើង​រថយន្ត​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ឃាត់ខ្លួន​។​
​លោក​ ​ហ៊ុន​ ​វណ្ណៈ​ ​បាន​និយាយ​ក្រោយពេល​លោក​ត្រូវ​ដោះលែង​ថា​៖​ ​«​ខ្ញុំ​បដិសេធ​មិន​ឡើង​រថយន្ត​ហើយ​គាត់​បាន​ដាល់​មុខ​ខ្ញុំ​បី​ដៃ​និង​លោត​ទាត់​ក្បាល​ខ្ញុំ​»​។​

​អាជ្ញាធរ​បាន​អះអាង​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​១​៦​ ​ខែ​សីហា​ ​ថា​ ​អ្នក​ទាំង​៩​នាក់​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​តំបន់​ហាមឃាត់​ក្នុង​ព្រៃ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​ (​ជា​ទីតាំង​ដែល​មានការ​ឈូស​ឆាយ​និង​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​ប្រមាណ​១​ភាគ​៤​នៃ​ទំហំដី​សរុប​កាលពីដើម​ខែ​)​។​ ​ប៉ុន្តែ​ក្នុងរយៈពេល​ប៉ុន្មាន​ស​ប្តាហ៍​នេះ​ ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​និង​អ្នក​ផ្សេងទៀត​អាច​រាយការណ៍​ ​ថតរូប​ ​និង​ថត​វីដេអូ​ដោយសេរី​អំពី​ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​ ​ការ​ដាំ​ដើមឈើ​ឡើងវិញ​ ​និង​ការ​អភិវឌ្ឍ​ផ្សេងៗ​ទៀត​នៅ​ក្នុង​តំបន់​នេះ​។​ ​ការ​រឹតត្បិត​ទាំងនេះ​កើតឡើង​ភ្លាម​ៗ​តាមទំនើងចិត្ត​និង​រំលោភ​លើ​សេរីភាព​សារ​ព័ត៌មាន​។​

​លើស​ពី​នេះ​ ​អ្នកកាសែត​ទាំង​៥​នាក់​និង​សកម្មជន​ខ្មែរ​ថាវរៈ​៤​នាក់​រួម​មាន​លោក​ ​ហ៊ុន​ ​វណ្ណៈ​ ​អ្នកស្រី​ ​ឈឿន​ ​ដារ៉ា​វី​ ​កញ្ញា​ ​ឆែម​ ​ស្រី​គា​ ​និង​កញ្ញា​ ​សុគន្ធ​ ​តុលា​ ​ត្រូវ​បាន​ដោះលែង​កាលពី​ល្ងាច​ថ្ងៃអង្គារ​បន្ទាប់ពី​អាជ្ញាធរ​តម្រូវ​ឱ្យ​ពួកគេ​ផ្ដិ​ម​មេដៃ​លើ​ ​«​កិច្ចសន្យា​»​។​ ​កិច្ចសន្យា​នោះ​បាន​សរសេរ​ថា​ ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​បាន​បង្ហោះ​ដ្រូ​ន​ដោយ​គ្មាន​ការអនុញ្ញាត​ពី​អាជ្ញាធរ​បើ​ទោះបីជា​មិន​មានច្បាប់​ណា​ចែង​ពី​កា​រហាម​មិន​ឱ្យ​បង្ហោះ​ដ្រូ​ន​នៅ​តំបន់​នោះ​ក៏ដោយ​។​ ​យើង​ចាត់​ទុក​ទង្វើ​នេះ​ថា​ជា​ការ​បង្ខិតបង្ខំ​ ​ការ​យាយី​ ​និង​ការ​បំភិតបំភ័យ​។​

​សិទ្ធិ​របស់​អ្នកកាសែត​ឯករាជ្យ​ក្នុង​ការ​រាយការណ៍​ព័ត៌មាន​ដោយសេរី​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ត្រូវតែ​មានការ​ការពារ​ជាពិសេស​នៅ​ពេល​រាយការណ៍​អំពី​បញ្ហា​ផល​ប្រយោជន៍សាធារណៈ​ដូចជា​ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​នៅ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​អស់​ជាច្រើន​ហិកតា​នា​ពេលថ្មីៗនេះ​។​ ​ច្បាប់​ស្តីពី​សារ​ព័ត៌មាន​ឆ្នាំ​១​៩​៩​៥​ ​របស់​កម្ពុជា​ដែល​នៅ​ធរមាន​នៅឡើយ​ ​បាន​ហាមប្រាម​ចំពោះ​ការ​ត្រួតពិនិត្យ​មុន​បោះពុម្ពផ្សាយ​ ​ដូច​ហេតុការណ៍​ដែល​បាន​កើតឡើង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១​៦​ខែ​សីហា​នៅពេលដែល​អាជ្ញាធរ​បាន​ប្រាប់​អ្នកកាសែត​ថា​ពួកគេ​មិន​ត្រូវ​បាន​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ថតរូប​ឬ​ថត​វីដេអូ​នៅ​ក្នុង​តំបន់​នោះ​ឡើយ​ដោយ​គ្មាន​ការ​អនុម័ត​ជាមុន​ឡើយ​ ​និង​នៅពេលដែល​ម​ន្រ្តី​អង្គរក្ស​រឹបអូស​យក​ឧបករណ៍​របស់​ពួកគេ​រួម​មាន​ទូរសព្ទ​ ​កា​មេ​រ៉ា​ ​និង​ដ្រូ​ន​ជាដើម​។​

​ដូចគ្នា​នេះ​ដែរ​ ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​និង​សកម្មជន​ ​មាន​សិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​ចងក្រង​ឯកសារ​និង​ត្រួតពិនិត្យ​ដោយសេរី​អំពី​ការ​បំផ្លិចបំផ្លាញ​បរិស្ថាន​និង​ការរំលោភ​សិទ្ធិ​ ​និង​បញ្ចេញមតិ​ជា​សាធារណៈ​ដែល​ជា​សិទ្ធិ​ត្រូវ​បានការ​ពារ​ដោយ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​របស់​កម្ពុជា​និង​ច្បាប់​ស្តីពី​សិទ្ធិមនុស្ស​អន្តរជាតិ​។​

​យើង​ឈរ​ដោយ​សាមគ្គីភាព​ជាមួយ​សហការី​របស់យើង​ដែល​ធ្វើការ​នៅ​ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ឯករាជ្យ​និង​ជា​អ្នកការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស​ប្រឆាំង​នឹង​អំពើ​ហិង្សា​ដែល​ប្រព្រឹត្ត​ដោយ​អាជ្ញាធរ​ ​ការ​ឃាត់ខ្លួន​តាមទំនើងចិត្ត​ ​ការ​យាយី​ ​និង​ការ​បំភិតបំភ័យ​។​ ​យើងខ្ញុំ​សូម​ស្នើសុំ​ដោយ​ទទូច​ដល់​អាជ្ញាធរ​ជាតិ​ឱ្យ​គោរពច្បាប់​ស្តីពី​របប​សារ​ព័ត៌មាន​ ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​ ​ព្រមទាំង​ច្បាប់​ជាតិ​ ​និង​អន្តរជាតិ​ទាំងអស់​ដែល​ធានា​សិទ្ធិ​សេរីភាព​នៃ​ការ​បញ្ចេញមតិ​ ​និង​សិទ្ធិ​របស់​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​និង​អ្នកការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស​ទាំងអស់​ក្នុង​ការ​ចងក្រង​ឯកសារ​និង​ផ្សព្វផ្សាយ​ជា​សាធារណៈ​នូវ​សកម្មភាព​របស់​រដ្ឋ​និង​បម្រើ​សង្គម​។​

​សាវតារ​
​អំពើ​ហិង្សា​និង​ការ​ឃាត់ខ្លួន​អ្នកកាសែត​វី​អូ​ឌី​៥​នាក់​និង​សកម្មជន​ខ្មែរ​ថាវរៈ​ចំនួន​៤​នាក់​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​១​៦​ ​ខែ​សីហា​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​២​ ​បាន​កើតឡើង​តែ​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​ប៉ុណ្ណោះ​បន្ទាប់ពី​ព្រៃ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​រង​ការ​កាប់​បំផ្លាញ​អស់​ជាច្រើន​ហិកតា​ដោយ​បាន​បាត់បង់​ព្រៃឈើ​ប្រមាណ​៥​០​០​ហិកតា​លើ​ផ្ទៃដី​ប្រមាណ​២​០​០​០​ហិកតា​ក្នុងរយៈពេល​ប្រហែល​មួយ​ស​ប្តាហ៍​។​ ​សម្ដេច​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ ​ហ៊ុន​ ​សែន​ ​បញ្ជា​ឱ្យ​ដាំ​ដើមឈើ​វិញ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៧​ ​ខែ​សីហា​ ​ដោយ​លុបចោល​សម្បទាន​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​របស់​លោក​ផ្តល់​ឱ្យ​ពាណិជ្ជករ​មួយ​ចំនួន​រួម​មាន​ឧកញ៉ា​ ​ឡេង​ ​ណា​វ៉ា​ត្រា​និង​ឧកញ៉ា​ ​ឃុន​ ​សៀ​។​ ​ការលុបចោល​នេះ​បាន​ធ្វើឡើង​បន្ទាប់ពី​អត្ថបទ​របស់​ ​វី​អូ​ឌី​ ​រួម​ជាមួយនឹង​រូបថត​និង​វីដេអូ​ថត​ដោយ​ដ្រូ​ន​អំពី​ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​យ៉ាង​ឆាប់រហ័ស​។​ ​អត្ថបទ​ព័ត៌មាន​ផ្សេងទៀត​និង​រូបភាព​ថត​ដោយ​ដ្រូ​ន​នៃ​ការ​ឈូស​ឆាយ​បាន​ធ្វើ​ឱ្យ​សាធារណជន​ផ្ទុះ​កំហឹង​នៅ​លើ​បណ្តាញ​សង្គម​ជុំវិញ​ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​នោះ​។​

​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​វី​អូ​ឌី​៥​នាក់​ដែល​ត្រូវ​បាន​ឃាត់ខ្លួន​កាលពី​ថ្ងៃអង្គារ​ ​ពេល​នោះ​កំពុង​តាមដាន​បន្ត​អំពី​ស្ថានការណ៍​នៅ​ទីនោះ​ ​ដែល​ក្នុង​នោះ​រួម​មាន​ទាំង​ការ​សម្ភាស​ ​ថតរូប​ ​និង​ថត​វីដេអូ​ដោយ​ប្រើ​ដ្រូ​ន​ជាដើម​។​

​សកម្មជន​ខ្មែរ​ថាវរៈ​ត្រូវ​បាន​ឃាត់ខ្លួន​ ​បន្ទាប់ពី​សមាជិក​ម្នាក់​របស់​ខ្លួន​កំពុង​ផ្សាយ​ផ្ទាល់​តាម​ហ្វេសប៊ុក​ពី​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​ ​ហើយ​ក្រុមសកម្ម​ជន​នេះ​ក៏បាន​ដាក់​ញត្តិ​អំពី​ព្រៃ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​ទៅ​មន្ទីរ​កសិកម្ម​រុក្ខា​ប្រមាញ់​និង​នេសាទ​ខេត្ត​តាកែវ​ផង​ដែរ​។​ ​មាន​កា​របាយការណ៍​ថា​ ​អាជ្ញាធរ​បាន​ចាប់ផ្តើម​បោះបង្គោល​នៅ​តំបន់​ដី​ព្រៃ​ន​នោះ​ ​ដោយធ្វើ​ឱ្យ​អ្នកភូមិ​មានការ​ងឿងឆ្ងល់​និង​ជំរុញ​ឱ្យ​ក្រុមសកម្ម​ជន​ខ្មែរ​ថាវរៈ​ចុះទៅ​មើល​។​

​សម្ដេច​ ​ហ៊ុន​ ​សែន​ ​បាន​ប្រកាស​កាលពី​ល្ងាច​ថ្ងៃអង្គារ​ថា​ ​ឥលូវ​នេះ​ ​កង​អង្គរក្ស​របស់​គាត់​ទទួលខុសត្រូវ​ក្នុង​ការ​យក​ឈើ​ដែល​បាន​កាប់​រួ​ចចេញ​ ​រៀបចំ​ដី​ ​និង​ដាំ​ដើមឈើ​ឡើងវិញ​នៅ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​ ​បន្ទាប់ពី​រដ្ឋាភិបាល​របស់​លោក​កាលពីមុន​បាន​អនុញ្ញាត​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន​អភិវឌ្ឍ​និង​ឈូស​ឆាយ​ផ្នែក​ខ្លះ​នៃ​ព្រៃឈើ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​។​ ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ក៏បាន​ណែនាំ​ឱ្យ​ក្រសួង​កសិកម្ម​រៀបចំ​ភ្នំ​តា​ម៉ៅ​ឡើងវិញ​ជា​តំបន់​ព្រៃ​ការពារ​។​

​សម្រាប់​ព័ត៌មាន​បន្ថែម​សូម​ទាក់ទង​៖​
• ​លោក​ អ៊ិ​ត​ ​សូ​ធឿ​ត​ ​នាយក​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​នៃ​មជ្ឈមណ្ឌល​កម្ពុជា​ដើម្បី​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ឯករាជ្យ​ (CC​I​M​) ​លេខ​មាន​បណ្តាញ​ ​Signal​ ​លេខ​ (+​៨​៥​៥​) ​១​២​៨​១​៩​៥​៤​៥​ (​ភាសាខ្មែរ​និង​អង់គ្លេស​)
• ​អ្នកស្រី​ ​ឈឿន​ ​ដារ៉ា​វី​ ​សមាជិក​ខ្មែរ​ថា​វៈ​ ​Signal​ ​លេខ​ (+​៨​៥​៥​) ​១​២​ ​២​០​៩​ ​៣​១​១​ (​ភាសាខ្មែរ​)
• ​លោក​ ​ណុប​ ​វី​ ​នាយក​ប្រតិបត្តិ​សមាគម​ស​ម្ព័ន្ធ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​កម្ពុជា​ (​Cam​boJ​a​) ​លេខ​មាន​បណ្តាញ​Signal​ ​លេខ​(+​៨​៥​៥​) ​១​២​៥​១​៩​២​៦​១​ (​ភាសាខ្មែរ​និង​អង់គ្លេស​)
• ​លោក​ អំ ​សំអាត​ ​នាយក​ទទួលបន្ទុក​កិច្ចការ​ទូទៅ​នៃ​អង្គការ​លី​កា​ដូ ​លេខ​មាន​បណ្តាញ​ ​Signal​ (+​៨​៥​៥​) ​១​០​៣​២​៧​៧​៧​០​ (​ភាសាខ្មែរ​)
• ​អ្នកនាង​ ​ណា​លី​ ​ពី​ឡូ​ក​ ​នាយិកា​ទទួលបន្ទុក​កិច្ចការ​ក្រៅ​តំបន់​នៃ​អង្គការ​លី​កា​ដូ ​លេខ​មាន​បណ្តាញ​Signal​ (+​៨​៥​៥​) ​១​២​២​១​៤​៤​៥​៤​ (​ភាសា​អង់គ្លេស​)
• ​លោក​ ​ដានី​ញែ​ល​ ​បា​ស្តា​ត​ ​នាយក​ប្រចាំ​តំបន់​អាស៊ី​ប៉ាស៊ីហ្វិក​នៃ​អង្គការ​អ្នកកាសែត​គ្មាន​ព្រំដែន​ ​តាម​អ៊ី​មែ​ល​ ​d​bastard​@rs​f​.or​g​ (​ភាសា​អង់គ្លេស​)

​សេចក្ដីថ្លែង​ការណ៍​នេះ​ ​ចូលរួម​គាំទ្រ​ដោយ​៖​

1. ​អង្គការ​អាក់​សិន​អេ​ដ​កម្ពុជា​
2. ​វិទ្យាស្ថាន​តស៊ូ​មតិ​និង​គោល​នយោបាយ​
3. ​អង្គការ​ក្រុម​ការងារ​ដើម្បី​ដោះស្រាយ​ទំនាស់​ (​ក​.​ដ​.​ទ​.)
4. ​អង្គការ​អភិវឌ្ឍន៍​សំ​លេង​សហគមន៍​
5. ​សមាគម​កម្ពុជា​ការពារ​អ្នកកាសែត​
6. ​មជ្ឈមណ្ឌល​សិទ្ធិមនុស្ស​កម្ពុជា​
7. ​មជ្ឈមណ្ឌល​កម្ពុជា​ដើម្បី​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​ឯករាជ្យ​
8. ​សមាគម​ស​ម្ព័ន្ធ​សហគមន៍​កសិករ​កម្ពុជា​
9. ​ស​ម្ព័ន្ធ​ភាព​ការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស​កម្ពុជា​ (C​H​R​A​C)
10. ​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស​និង​អភិវឌ្ឍន៍​នៅ​កម្ពុជា​ (​អា​ដ​ហុ​ក​)
11. ​វិទ្យាស្ថាន​ប្រជាធិបតេយ្យ​កម្ពុជា​
12. ​សមាគម​ស​ម្ព័ន្ធ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​កម្ពុជា​ (ខេ​ម​បូ​ចា)
13. ​ស​ម្ព័ន្ធ​ខ្មែរ​ជំរឿន​និង​ការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស​ (​លី​កា​ដូ)
14. ​សមាគម​បណ្តាញ​យុវជន​កម្ពុជា​
15. ​មជ្ឈមណ្ឌល​ស​ម្ព័ន្ធ​ភាព​ការងារ​និង​សិទ្ធិមនុស្ស​ (​សង់​ត្រា​ល់)
16. ​គណៈកម្មាធិការ​ដើម្បី​ការបោះឆ្នោត​ដោយសេរី​និង​យុត្តិធម៌​នៅ​កម្ពុជា​ (ខុ​ម​ហ្វ្រែ​ល​)
17. ​មជ្ឈមណ្ឌល​អប់រំ​ច្បាប់​សម្រាប់​សហ​គម​ន​ (​ម​.​អ​.​ច​.​ស​.)
18. ​អង្គការ​យេ​ន​ឌ័​រ​និង​អភិវឌ្ឍន៍​ដើម្បី​កម្ពុជា​ (​GAD​C)
19. ​ស​ម្ព័ន្ធ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​អន្តរជាតិ​ (​IF​J)
20. ក្លិ​ប​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​បរទេស​នៃ​កម្ពុជា​ (O​P​CC)
21. ​អង្គការ​អ្នកកាសែត​គ្មាន​ព្រំដែន​
22. ​អង្គការសមាគម​ធាងត្នោត​
23. ​អង្គការ​តម្លា​ភាព​អន្តរជាតិ​កម្ពុជា​
24. ​អង្គការ​ទ្រទ្រង់​ភូមិ​
25. ​កម្មវិធី​អភិវឌ្ឍន៍​ធនធាន​យុវជន​
26. ​សហគមន៍​ដីធ្លី​ ​១​៩​៧​ (​កោះ​កុង​)
27. ​សហគមន៍​ដីធ្លី​អណ្តូង​ត្របែក​ (​ស្វាយរៀង​)
28. ​សហគមន៍​ដីធ្លី​ជី​ខ​ក្រោម​ (​កោះ​កុង​)
29. ​សហគមន៍​ជនជាតិ​ភាគតិច​គួយ​ (​ព្រះវិហារ​)
30. ​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ឃុំ​ប្រមេ​រុ​ខេត្ត​ព្រះវិហារ​
31. ​សហគមន៍​មានជ័យ​ (​ស្វាយរៀង​)
32. ​សហគមន៍​ភ្នំ​ក្រោម​ (​សៀមរាប​)
33. ​សហគមន៍​ព្រៃឈើ​ពេជ្រ​ចង្វា​រ​ល្អឆើត​ (​កំពង់ឆ្នាំង​)
34. ​សហគមន៍​ដីធ្លី​ព្រៃ​ពាយ​ (​កំពត​)
35. ​សហគមន៍​សាមគ្គី​ចេកមាស​ (​ស្វាយរៀង​)
36. ​សហគមន៍​សាមគ្គី​រមាស​ហែក​ (​ស្វាយរៀង​)
37. ​សហគមន៍​សាមគ្គី​សង្កែ​ពីរ​មាន​រិទ្ធិ​ (​ព្រះវិហារ​)
38. ​សហគមន៍​ស្រែប្រាំង​ (​ត្បូងឃ្មុំ​)
39. ​សហគមន៍​ធនធាន​ព្រៃឈើ​ស្ទឹង​ខ្សាច់​ស​ (​កំពង់ឆ្នាំង​)
40. ​សហគមន៍​ត្រពាំង​ជោ (​កំពង់ស្ពឺ​)

PDF format: ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាអង់គ្លេស – ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ

រាជធានីភ្នំពេញ, ថ្ងៃពុធ ១៤ រោច ខែអាសាឍ ឆ្នាំខាល ចត្វាស័ក ពុទ្ធសករាជ ២៥៦៦ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២២

យើង​ខ្ញុំ​ជាអង្គការ​មិនមែនរដ្ឋាភិបាល សហភាព សហព័ន្ធសហជីព សមាគម និងសហគមន៍ ដូច​មាន​រាយនាម​ខាងក្រោម​ សូមសម្តែងការ​ព្រួយបារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំង អំពីការធ្វើវិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញលើកទី១០ បានស្នើដោយរាជរដ្ឋាភិ​បាល។ អង្គការ​មិនមែនរដ្ឋាភិបាល សហភាព សហព័ន្ធសហជីព សមាគម និងសហគមន៍ យល់ឃើញថា ការធ្វើវិសោធ​ន​ក​ម្មនៅ​ក្នុង​កាលៈ​ទេសៈនេះ វាអាច​​បណ្តាលឱ្យមានការប៉ះពាល់ដល់ស្ថិរភាពអំណាចរដ្ឋ និងអំណាចនីតិប្រតិបត្តិ ការគោរពសិទ្ធិសេរីភាពពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលបានចារិកក្នុង​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ ដោយសារតែ ៖

– ការមិនឆ្លុះបញ្ចាំងពីឆន្ទៈរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ​ដូចមានចារិកក្នុងបុព្វកថា ដោយហេតុថា មិនមានការផ្សព្វផ្សាយ និងកំណត់នៅក្នុងគោលនយោបាយរបស់គណបក្សនយោបាយពេលឃោសនាបោះឆ្នោតកន្លងមក ដែលនាំឱ្យពលរដ្ឋខ្មែរ មិនទាន់បានយល់ដឹងអំពីគំនិតផ្តួចផ្តើមនៃវិសោធនកម្មនេះ ដោយទូលំទូលាយនៅឡើយ។

– ប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សក្នុងប្រព័ន្ធសភានិយម (ដែលហាមដោយមាត្រា ១៥៥ថ្មី) ដោយ សេចក្តីព្រាងនេះ នៅតែមានការបោះឆ្នោតជាកញ្ចប់ ព្រមទាំងបានបង្កើនចំនួនសមាជិកសភាក្នុងការធ្វើញត្តិស្តីបន្ទោសដល់រដ្ឋាភិបាល (បន្ថយឱកាសធ្វើញ្ញត្តិបន្ទោស) និងការចាត់តាំងវរៈជនជានាយករដ្ឋមន្រ្តី ដោយមិនមានការឯកភាពពីប្រធាន និងអនុប្រធានរដ្ឋសភា ដែលប្រការនេះ ធ្វើឱ្យថយចុះនូវអំណាចរបស់រដ្ឋសភា។

– ប៉ះពាល់ដល់ស្មារតីឯកភាព និងសាមគ្គីភាពជាតិ ដោយសារតែកាលៈទេសៈនេះ មានការប្រេះឆាខាងផ្នែកនយោបាយនៅឡើយ (មាត្រា៩២ ដែលហាមរដ្ឋសភាមុនឱ្យអនុម័តច្បាប់ដែលប៉ះពាល់ដល់ឯកភាពនយោបាយរបស់ប្រទេសជាតិ)។

– និង ប្រព័ន្ធសភានិយមនៃប្រជាធិបតេយ្យតំណាង តាមរយៈរដ្ឋសភា កាលណាអំណាចរដ្ឋសភាថយចុះ នឹងប៉ះពាល់ដល់ជំនឿទុកចិត្តលើប្រព័ន្ធច្បាប់ ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច ហើយអ្នករងគ្រោះ គឺប្រជាពលរដ្ឋ និងប្រទេសជាតិទាំងមូល។

យើង​ខ្ញុំ​ជាអង្គការ​មិនមែនរដ្ឋាភិបាល​ សហភាព សហព័ន្ធសហជីព សមាគម និងសហគមន៍ យល់ឃើញថា ទោះបីជាស្ថាប័នយើងខ្ញុំ មិនមានអាណត្តិជាតំណាងឆន្ទៈរាស្ត្រ ដូចគណបក្សនយោបាយក៏ដោយ ក៏ស្ថាប័នយើងខ្ញុំ មានគោលបំណងចង់ឃើញប្រទេសកម្ពុជារបស់ខ្លួន មានរដ្ឋធម្មនុញ្ញរឹងមាំ ឆ្លុះបញ្ចាំងឆន្ទៈប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ដូចចារិកក្នុងបុព្វកថានៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងឃើញការឯកភាពជាតិខាងនយោបាយ រវាងគណបក្សនយោបាយ និងអ្នកនយោ​បាយ​​ទាំងអស់ និងស្នើសុំរដ្ឋសភាពិចារណា ក្នុងការផ្អាកនូវការអនុម័តលើ   សេចក្តីព្រាងវិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នេះ រហូតដល់គណបក្សនយោបាយ បានដាក់ខ្លឹមសារពង្រាងបទបញ្ញត្តិនៃមាត្រាដែលស្នើសុំវិសោធនកម្មនេះ ចូលក្នុងកម្មវិធីនយោបាយរបស់គណបក្ស​ខ្លួន ហើយឃោសនាពន្យល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋ និងផ្តល់ឱកាសឱ្យ​ពលរដ្ឋសម្តែងនូវ​ឆន្ទៈរបស់ខ្លួន តាមរយៈ​ការបោះឆ្នោត​សិន។

អង្គការ​មិនមែនរដ្ឋាភិបាល​ សហភាព សហព័ន្ធសហជីព សមាគម និងសហគមន៍​ដែល​គាំទ្រ​សេចក្តីថ្លែង​ការណ៍នេះ ៖

រាជធានីភ្នំពេញ, ថ្ងៃពុធ ១៤ រោច ខែអាសាឍ ឆ្នាំខាល ចត្វាស័ក ពុទ្ធសករាជ ២៥៦៦ ត្រូវនឹងថ្ងៃទី២៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២២

យើង​ខ្ញុំ​ជាអង្គការ​មិនមែនរដ្ឋាភិបាល សហភាព សហព័ន្ធសហជីព សមាគម និងសហគមន៍ ដូច​មាន​រាយនាម​ខាងក្រោម​ សូមសម្តែងការ​ព្រួយបារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំង អំពីការធ្វើវិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញលើកទី១០ បានស្នើដោយរាជរដ្ឋាភិ​បាល។ អង្គការ​មិនមែនរដ្ឋាភិបាល សហភាព សហព័ន្ធសហជីព សមាគម និងសហគមន៍ យល់ឃើញថា ការធ្វើវិសោធ​ន​ក​ម្មនៅ​ក្នុង​កាលៈ​ទេសៈនេះ វាអាច​​បណ្តាលឱ្យមានការប៉ះពាល់ដល់ស្ថិរភាពអំណាចរដ្ឋ និងអំណាចនីតិប្រតិបត្តិ ការគោរពសិទ្ធិសេរីភាពពលរដ្ឋខ្មែរ ដែលបានចារិកក្នុង​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ ដោយសារតែ ៖

– ការមិនឆ្លុះបញ្ចាំងពីឆន្ទៈរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ​ដូចមានចារិកក្នុងបុព្វកថា ដោយហេតុថា មិនមានការផ្សព្វផ្សាយ និងកំណត់នៅក្នុងគោលនយោបាយរបស់គណបក្សនយោបាយពេលឃោសនាបោះឆ្នោតកន្លងមក ដែលនាំឱ្យពលរដ្ឋខ្មែរ មិនទាន់បានយល់ដឹងអំពីគំនិតផ្តួចផ្តើមនៃវិសោធនកម្មនេះ ដោយទូលំទូលាយនៅឡើយ។

– ប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សក្នុងប្រព័ន្ធសភានិយម (ដែលហាមដោយមាត្រា ១៥៥ថ្មី) ដោយ សេចក្តីព្រាងនេះ នៅតែមានការបោះឆ្នោតជាកញ្ចប់ ព្រមទាំងបានបង្កើនចំនួនសមាជិកសភាក្នុងការធ្វើញត្តិស្តីបន្ទោសដល់រដ្ឋាភិបាល (បន្ថយឱកាសធ្វើញ្ញត្តិបន្ទោស) និងការចាត់តាំងវរៈជនជានាយករដ្ឋមន្រ្តី ដោយមិនមានការឯកភាពពីប្រធាន និងអនុប្រធានរដ្ឋសភា ដែលប្រការនេះ ធ្វើឱ្យថយចុះនូវអំណាចរបស់រដ្ឋសភា។

– ប៉ះពាល់ដល់ស្មារតីឯកភាព និងសាមគ្គីភាពជាតិ ដោយសារតែកាលៈទេសៈនេះ មានការប្រេះឆាខាងផ្នែកនយោបាយនៅឡើយ (មាត្រា៩២ ដែលហាមរដ្ឋសភាមុនឱ្យអនុម័តច្បាប់ដែលប៉ះពាល់ដល់ឯកភាពនយោបាយរបស់ប្រទេសជាតិ)។

– និង ប្រព័ន្ធសភានិយមនៃប្រជាធិបតេយ្យតំណាង តាមរយៈរដ្ឋសភា កាលណាអំណាចរដ្ឋសភាថយចុះ នឹងប៉ះពាល់ដល់ជំនឿទុកចិត្តលើប្រព័ន្ធច្បាប់ ការអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ច ហើយអ្នករងគ្រោះ គឺប្រជាពលរដ្ឋ និងប្រទេសជាតិទាំងមូល។

យើង​ខ្ញុំ​ជាអង្គការ​មិនមែនរដ្ឋាភិបាល​ សហភាព សហព័ន្ធសហជីព សមាគម និងសហគមន៍ យល់ឃើញថា ទោះបីជាស្ថាប័នយើងខ្ញុំ មិនមានអាណត្តិជាតំណាងឆន្ទៈរាស្ត្រ ដូចគណបក្សនយោបាយក៏ដោយ ក៏ស្ថាប័នយើងខ្ញុំ មានគោលបំណងចង់ឃើញប្រទេសកម្ពុជារបស់ខ្លួន មានរដ្ឋធម្មនុញ្ញរឹងមាំ ឆ្លុះបញ្ចាំងឆន្ទៈប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ដូចចារិកក្នុងបុព្វកថានៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញ និងឃើញការឯកភាពជាតិខាងនយោបាយ រវាងគណបក្សនយោបាយ និងអ្នកនយោ​បាយ​​ទាំងអស់ និងស្នើសុំរដ្ឋសភាពិចារណា ក្នុងការផ្អាកនូវការអនុម័តលើ   សេចក្តីព្រាងវិសោធនកម្មរដ្ឋធម្មនុញ្ញ​នេះ រហូតដល់គណបក្សនយោបាយ បានដាក់ខ្លឹមសារពង្រាងបទបញ្ញត្តិនៃមាត្រាដែលស្នើសុំវិសោធនកម្មនេះ ចូលក្នុងកម្មវិធីនយោបាយរបស់គណបក្ស​ខ្លួន ហើយឃោសនាពន្យល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋ និងផ្តល់ឱកាសឱ្យ​ពលរដ្ឋសម្តែងនូវ​ឆន្ទៈរបស់ខ្លួន តាមរយៈ​ការបោះឆ្នោត​សិន។

អង្គការ​មិនមែនរដ្ឋាភិបាល​ សហភាព សហព័ន្ធសហជីព សមាគម និងសហគមន៍​ដែល​គាំទ្រ​សេចក្តីថ្លែង​ការណ៍នេះ ៖

ថ្ងៃទី​៤ ខែមេសា ឆ្នាំ២០២២ – យើងខ្ញុំ​ ​ជា​អង្គការ​មិនមែន​រដ្ឋាភិបាល​ដែល​មានរាយ​នាម​ដូច​ខាងក្រោម​ ​នៅតែ​មានការ​ព្រួយបារម្ភ​យ៉ាង​ខ្លាំង​អំពី​ការ​ខកខាន​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ក្នុង​ស៊ើប​អង្កេត​ឱ្យ​បាន​ហ្មត់ចត់​ ​និង​មាន​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ ​ចំពោះ​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​របស់​សកម្មជន​ជនជាតិ​ថៃ​ ​គឺ​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​Sat​s​a​k​sit​ ​និង​ការ​នាំ​ឱ្យ​មាន​និ​ទណ្ឌ​ភាព​ ​។​ ​ខណៈ​ដែល​គណៈកម្មាធិការ​អង្គការសហប្រជាជាតិ​ស្តីពី​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​ (C​E​D​) ​រៀបចំ​ការពិនិត្យ​មើល​ឡើងវិញ​ជាបឋម​អំពី​ស្ថានភាព​នៃ​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​០​៥​ ​ខែ​មេសា​ ​ឆ្នាំ​ ​២​០​២​២​នេះ​ ​យើងខ្ញុំ​ ​សូម​ស្នើ​ឱ្យ​គណៈកម្មាធិការ​នេះ​ ​ជួយ​ដោះស្រាយ​ការ​ខកខាន​ជាបន្តបន្ទាប់​របស់​អាជ្ញាធរ​កម្ពុជា​ ​ដើម្បី​ស្វែងរក​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ឱ្យ​បាន​ឆាប់រហ័ស​ ​និង​ដោយ​ហ្មត់ចត់​ ​និង​ដើម្បី​ស៊ើប​អង្កេត​ពី​ការ​បាត់ខ្លួន​របស់​គាត់​ប្រកបដោយ​ប្រសិទ្ធ​ភាព​ ​និង​តម្លា​ភាព​ ​។​ ​យើងខ្ញុំ​ ​ឈរ​ជា​សាមគ្គីភាព​ ​ជាមួយ​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​និង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​គាត់​ ​ព្រមទាំង​ជនរងគ្រោះ​នៃ​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​ទាំងអស់​ ​ហើយ​សូម​ស្នើ​ឱ្យ​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​បំពេញ​កាតព្វកិច្ច​របស់​ខ្លួន​ ​ដើម្បី​ធានា​ពី​សិទ្ធិ​របស់​ជនរងគ្រោះ​ក្នុង​ការ​ទទួល​បាន​យុត្តិធម៌​ ​និង​សំណង​ ​ក៏ដូចជា​កំណត់​ជោគវាសនា​ ​ឬ​ទីកន្លែង​ដែល​អ្នក​បាត់ខ្លួន​កំពុង​ស្នាក់​នៅ​ ​។​ ​យើងខ្ញុំ​យល់ស្រប​ជាមួយ​គណៈកម្មាធិការ​ថា​ “​លក្ខណៈ​នៃ​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​គឺជា​ឧក្រិដ្ឋកម្ម​កើតមាន​ជា​បន្ត​” ​ដែល​នាំ​ឱ្យ​មាន​ហា​និ​ភ័យ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដល់​សិទ្ធិ​រស់រាន​មានជីវិត​ ​សេរីភាព​ ​និង​សុវត្ថិភាព​របស់​មនុស្ស​ ​សេរីភាព​ពី​ការ​ឃុំឃាំង​និង​ការ​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​ដោយ​សម្ងាត់​ ​ក៏ដូចជា​សិទ្ធិ​រស់នៅ​ជួបជុំ​ជាមួយ​គ្រួសារ​ផង​ដែរ​ ​។​ ​គ្រួសារ​អ្នក​ដែល​បាន​បាត់ខ្លួន​ទាំងអស់​នោះ​ ​បាន​ប្រឈមមុខនឹង​ទុក្ខ​លំបាក​រាប់មិនអស់​ ​ខណៈ​ដែល​ពួកគេ​ត្រូវ​បាន​ដកហូត​សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​សំណង​ការ​ខូ​ត​ខាត​ ​និង​ដឹង​ជោគវាសនា​ ​ឬ​ទីកន្លែង​ដែល​អ្នក​បាត់ខ្លួន​កំពុង​ស្នាក់​នៅ​ ​។​

​គណៈកម្មាធិការ​អង្គការសហប្រជាជាតិ​ស្តីពី​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​ ​ធ្លាប់​បាន​សម្តែង​ការ​ព្រួយបារម្ភ​ ​ចំពោះ​ការ​ខកខាន​របស់​អាជ្ញាធរ​កម្ពុជា​ក្នុង​ការកំណត់​ ​និង​ធ្វើ​ការស្រាវជ្រាវ​ ​និង​ស៊ើប​អង្កេត​ដោយ​ហ្មត់ចត់​ ​ឥត​លម្អៀង​ ​និង​ដោយ​ឯករាជ្យ​ ​ជុំវិញ​ការ​បាត់ខ្លួន​ដែល​ត្រូវ​បាន​រាយការណ៍​ ​ដែល​ជា​លំនាំ​មួយ​នៅតែ​បន្ត​កើតមាន​ជាមួយនឹង​ករណី​របស់​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​។​ ​កាលពី​ខែ​មិថុនា​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​០​ ​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាប់​ពង្រត់​ទាំង​កណ្ដាលថ្ងៃ​នៅ​ខាងក្រៅ​អគារ​ស្នាក់​នៅ​របស់​លោក​ ​ខណៈ​ដែល​លោក​កំពុង​រស់នៅ​និរទេស​ខ្លួន​ក្នុង​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ ​។​ ​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​ជា​អ្នករិះគន់​ឥត​សំចៃ​មាត់​ចំពោះ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ថៃ​ ​ដែល​ប្រឈម​នឹង​ការចោទប្រកាន់​បទល្មើស​ព្រហ្មទណ្ឌ​ជាច្រើន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ថៃ​ ​។​ ​ការចាប់ពង្រត់​លោក​ ​ត្រូវ​បាន​ថត​ជាប់​នៅ​លើ​វីដេអូ​នៃ​កា​មេ​រ៉ា​សុវត្ថិភាព​របស់​ក្រុមហ៊ុន​CC​T​V​ ​រួម​មាន​ទាំង​រូបភាព​រថយន្ត​ដែល​ត្រូវ​បាន​ប្រើប្រាស់​ ​និង​ស្លាក​លេខ​រថយន្ត​ ​ក៏ដូចជា​សាក្សី​ដែល​បានឃើញ​ផ្ទាល់​ភ្នែក​ផង​ដែរ​ ​។​ ​អ្នកស្រី​ ​Sit​an​an​ ​Sat​s​a​k​sit​ ​ដែល​ជា​បងស្រី​របស់​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​ក៏បាន​ដឹងឮ​ផ្នែក​ខ្លះ​នៃ​ការចាប់ពង្រត់​នេះ​ផង​ដែរ​ ​ដោយសារ​អ្នកស្រី​កំពុង​និយាយទូរសព្ទ​ជាមួយ​លោក​នៅ​ពេល​នោះ​ ​។​ ​ឯកឧត្តម​ ​ឆាយ​ ​គឹម​ឃឿ​ន​ ​អ្នកនាំពាក្យ​អគ្គ​ស្នងការដ្ឋាន​នគរបាល​ជាតិ​ ​និង​ឯកឧត្តម​ ​ខៀវ​ ​សុភ័គ​ ​អ្នកនាំពាក្យ​ក្រសួងមហាផ្ទៃ​ ​ដំបូង​ឡើយ​បាន​ច្រានចោល​ការចាប់ពង្រត់​នេះ​ថា​ជា​ “​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត​” ​ខណៈ​ដែល​មន្ត្រី​ម្នាក់​ផ្សេងទៀត​បាន​បញ្ជាក់​ថា​ ​រាជរដ្ឋាភិបាល​នឹង​មិន​ស៊ើប​អង្កេត​ករណី​នេះ​ទេ​ ​ដោយសារតែ​ពុំ​មាន​ពាក្យបណ្តឹង​ជា​ផ្លូវការ​ ​។​ ​ក្រោយមក​ ​អាជ្ញាធរ​បាន​បដិសេធ​ថា​ ​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​មិនបាន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​នៅ​ពេល​នោះ​ទេ​ ​បើ​ទោះបីជា​មាន​ភស្តុតាង​ច្បាស់លាស់​ក៏ដោយ​ ​ប៉ុន្តែ​អាជ្ញាធរ​បាន​ផ្តោត​លើ​បញ្ហា​ដែល​មិន​ពាក់ព័ន្ធ​ក្នុង​ការកំណត់​ជោគវាសនា​ ​និង​ទីកន្លែង​ដែល​គាត់​កំពុង​ស្នាក់​នៅ​ទៅវិញ​ ​ដូចជា​ថា​តើ​គាត់​មាន​ឯកសារ​ឆ្លង​ដែន​ត្រឹមត្រូវ​ដែរ​ឬទេ​ ​។​ ​នៅ​ចំ​ពេល​ដែល​មានការ​ថ្កោលទោស​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​អន្តរជាតិ​ ​ហើយ​បន្ទាប់ពី​អ្នកស្រី​ ​Sit​an​an​ ​Sat​s​a​k​sit​ ​បាន​ដាក់ពាក្យបណ្តឹង​ជា​ផ្លូវការ​ទៅកាន់​សាលាដំបូង​រាជធានី​ភ្នំពេញ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​០​៨​ ​ខែ​កក្កដា​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​០​ ​ទីបំផុត​អាជ្ញាធរ​កម្ពុជា​បាន​បើក​ការស៊ើបអង្កេត​ព្រហ្មទណ្ឌ​នៅ​ខែកញ្ញា​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​០​ ​។​ ​ទោះបីជា​អ្នកស្រី​ ​Sit​an​an​ ​បាន​ផ្តល់​សក្ខីភាព​ ​និង​ភស្តុតាង​ដល់​តុលាការ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ក្នុង​ខែ​ធ្នូ​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​០​ ​និង​ដើម​ឆ្នាំ​ ​២​០​២​១​ ​ក៏ដោយ​ ​ក៏​មិនទាន់​មាន​ចាប់ផ្ដើម​ក្នុង​ការស៊ើបអង្កេត​ដែរ​ ​។​ ​បណ្តឹង​ឧទ្ធរណ៍​ជាបន្តបន្ទាប់​សម្រាប់​ព័ត៌មាន​លើ​ការ​បាត់ខ្លួន​របស់​គាត់​ ​និង​ដំណើរការ​នៃ​ការស៊ើបអង្កេត​របស់​ក្រុម​គ្រួសារ​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​គឺ​ទទួល​បាន​ត្រឹមតែ​ភាព​ស្ងៀមស្ងាត់​ ​។​ ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ថៃ​ ​អាជ្ញាធរ​ថៃ​បាន​គំរាមកំហែង​ពីរដង​រួចមក​ហើយ​ទៅលើ​អ្នកស្រី​ ​Sit​an​an​ ​ជាមួយនឹង​បទ​ចោទ​ព្រហ្មទណ្ឌ​ ​បន្ទាប់ពី​អ្នកស្រី​បាន​ថ្លែង​នៅ​ក្នុង​ព្រឹត្តិការណ៍​មួយ​ចំនួន​ក្នុង​ខែកញ្ញា​ ​និង​ខែ​ធ្នូ​ ​ឆ្នាំ​២​០​២​១​ ​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​បាត់ខ្លួន​ប្អូនប្រុស​របស់​អ្នកស្រី​ ​និង​តម្រូវ​ការ​ក្នុង​ការ​អនុម័ត​សេចក្តីព្រាងច្បាប់​របស់​ប្រទេស​ថៃ​ស្តីពី​ការ​ការពារ​ ​និង​បង្ក្រាប​ការ​ធ្វើ​ទារុណកម្ម​ ​និង​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​ ​។​

​ការ​បាត់ខ្លួន​របស់​លោក​ ​Wan​c​hale​arm​ ​គឺជា​ការ​រំលឹក​ដ៏​តក់​ស្ល​ត់​មួយ​នៃ​ការ​បាត់ខ្លួន​ឆ្លង​ប្រទេស​ក្នុង​ឆ្នាំ​២​០​០​៧​ ​របស់​សកម្មជន​គាំទ្រ​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​ ​និង​សកម្មជន​សិទ្ធិ​ការងារ​ជា​ជនជាតិ​វៀតណាម​ពីរ​រូប​ពី​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ​។​ ​ឧទាហរណ៍​ ​លោក​ ​L​e​ ​T​r​i​ ​T​u​e​ ​ជា​អ្នក​ជនជាតិ​វៀតណាម​ដែល​និយម​បញ្ចេញមតិ​រិះគន់​ ​បាន​បាត់ខ្លួន​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ​ក្នុង​ឆ្នាំ​ ​២​០​០​៧​ ​បន្ទាប់ពី​បាន​ដាក់ពាក្យ​សុំ​សិទ្ធិជ្រកកោន​ ​ហើយ​នៅតែ​បន្ត​បាត់ខ្លួន​មកដល់​បច្ចុប្បន្ន​ ​។​

​ការ​ខកខាន​ក្នុង​ការស៊ើបអង្កេត​ ​ប្រកបដោយ​ប្រសិទ្ធ​ភាព​លើ​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​ ​គឺជា​រំលោភបំពាន​កាតព្វកិច្ច​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ​ក្រោម​អនុសញ្ញា​អន្តរជាតិ​ស្ដីពី​ការ​ការពារ​ជន​គ្រប់រូប​ ​ពី​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​ (​I​C​P​P​E​D​) ​ដែល​ប្រទេស​កម្ពុជា​បាន​ក្លាយ​ជា​រដ្ឋ​ភាគី​ក្នុង​ឆ្នាំ​២​០​១​៣​ ​។​ ​ជាពិសេស​ ​ប្រទេស​កម្ពុជា​កំពុងតែ​រំលោភ​លើ​កាតព្វកិច្ច​របស់​ខ្លួន​ ​ក្នុង​ការស៊ើបអង្កេត​ឱ្យ​បាន​ហ្មត់ចត់​ ​និង​ឥត​លំអៀង​ដោយ​មិន​ពន្យារពេល​ ​ក្នុង​ការ​ចាត់វិធានការ​ចាំបាច់​ ​ដើម្បី​យក​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​ឱ្យ​មក​ទទួលខុសត្រូវ​ព្រហ្មទណ្ឌ​ ​និង​ធានា​ដល់​សិទ្ធិ​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ទទួល​បាន​ផលប្រយោជន៍​ស្រប​ច្បាប់​ ​។​ ​លើស​ពី​នេះ​ ​ការ​ពន្យារពេល​ដែល​មិន​សម​ហេតុផល​ក្នុង​ការស្វែងរក​មនុស្ស​ដែល​បាន​បាត់ខ្លួន​ ​គឺ​មិន​ស្របតាម​គោលការណ៍​ណែនាំ​សម្រាប់​ការស្វែងរក​មនុស្ស​ដែល​បាន​បាត់ខ្លួន​ទេ​ ​ក្នុង​នោះ​ដើម្បី​សន្មត​ថា​មនុស្ស​នោះ​នៅ​មានជីវិត​ ​គោរព​សេចក្តីថ្លៃថ្នូរ​របស់​មនុស្ស​ ​ចាប់ផ្តើម​ស្រាវជ្រាវ​ដោយ​មិន​ពន្យារពេល​ ​ប្រើប្រាស់​ព័ត៌មាន​តាមមធ្យោបាយ​សមស្រប​ ​និង​ការគោរព​ថា​ ​ការស្វែងរក​គឺជា​កាតព្វកិច្ច​ដែល​បន្ត​រហូតដល់​ជោគវាសនា​នៃ​អ្នក​បាត់ខ្លួន​នោះ​ត្រូវ​បាន​ដឹង​ ​។​

​គណៈកម្មាធិការ​អង្គការសហប្រជាជាតិ​ស្តីពី​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​ ​បាន​បើកសម័យប្រជុំ​លើក​ទី​២​២​ ​របស់​ខ្លួន​ ​កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​២​៨​ ​ខែ​មីនា​ ​ហើយនឹង​បង្កើត​ ​បញ្ជី​បញ្ហា​ ​ដែល​នឹងជា​មូលដ្ឋាន​សម្រាប់​ការពិនិត្យ​ឡើងវិញ​នូវ​របាយការណ៍​ដំបូង​របស់​កម្ពុជា​ ​ផ្អែក​តាម​មាត្រា​២​៩​ ​នៃ​អនុសញ្ញា​អន្តរជាតិ​ស្ដីពី​ការ​ការពារ​ជន​គ្រប់រូប​ពី​ការ​បាត់ខ្លួន​ដោយបង្ខំ​ ​។​ ​របាយការណ៍​នេះ​ ​ត្រូវ​បាន​តម្រូវ​ឱ្យ​ធ្វើ​រួចរាល់​ត្រឹម​ឆ្នាំ​២​០​១​៥​ ​ប៉ុន្តែ​មិន​ត្រូវ​បាន​រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា​ដាក់​ជូន​ទេ​ ​រហូតដល់​ឆ្នាំ​២​០​២​១​ ​៕​

សេចក្ដីថ្លែងការណ៍រួមនេះ គាំទ្រដោយ៖
១. អ្នកស្រី Sitanan Satsaksit និងក្រុមគ្រួសារ
២. សម្ព័ន្ធគណនេយ្យភាពសង្គម កម្ពុជា (ANSA)
៣. ក្រុមការងារដើម្បីដោះស្រាយទំនាស់ (ACT)
៤. Ain o Salish Kendra (ASK) ប្រទេសបង់ក្លាដេស
៥. Asian Forum for Human Rights and Development (FORUM-ASIA)
៦. Asian Resource Foundation (ARF) ប្រទេសថៃ
៧. Association of Women for Awareness & Motivation (AWAM) ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន
៨. Banglar Manabadhikar Suraksha Mancha (MASUM) ប្រទសឥណ្ឌា
៩. Bytes for All (ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន)
១០. សមាគមមន្ត្រីរាជការឯករាជ្យកម្ពុជា (CICA)
១១. មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (ម.ស.ម.ក)
១២. សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF)
១៣. សមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងអភិវឌ្ឍន៍នៅកម្ពុជា (ADHOC)
១៤. វិទ្យាស្ថានប្រជាធិបតេយ្យកម្ពុជា (CID)
១៥. សម្ព័ន្ធខ្មែរជំរឿន និងការពារសិទ្ធិមនុស្ស លីកាដូ (LICADHO)
១៦. បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា (CYN)
១៧. មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
១៨. Center for Human Rights and Development (CHRD) ប្រទេសម៉ុងហ្គោលី
១៩. Center for Prisoners’ Rights (CPR) ប្រទសជប៉ុន
២០. សម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC)
២១. គណៈកម្មាធិការដើម្បីការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌នៅកម្ពុជា (COMFREL)
២២. Commonwealth Human Rights Initiative (CHRI) ប្រទេសឥណ្ឌា
២៣. Cross Cultural Foundation (CrCF) ប្រទេសថៃ
២៤. Defence of Human Rights (DHR) ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន
២៥. Dignity-Kadyr-kassiyet (KK) ប្រទេសកាហ្សាក់ស្ថាន
២៦. អង្គការសមធម៌កម្ពុជា (EC)
២៧. Human Rights Commission of Pakistan ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន
២៨. Human Rights Lawyers Association (HRLA) ប្រទេសថៃ
២៩. សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (IDEA)
៣០. The Indonesian Human Rights Monitor – Inisiatif Masyarakat Partisipatif untuk Transisi Berkeadilan (Imparsial) ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ី
៣១. International Federation for Human Rights (FIDH)
៣២. Korean House for International Solidarity (KHIS) ប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូង
៣៣. League for the Defence of Human Rights in Iran (LDDHI) ប្រទេសអ៊ីរ៉ង់
៣៤. Madaripur Legal Aid Association (MLAA) ប្រទេសបង់ក្លាដេស
៣៥. Maldivian Democracy Network (MDN) ប្រទេសម៉ាឌីវ
៣៦. Manushya Foundation (ប្រទេសថៃ)
៣៧. Odhikar (ប្រទេសបង់ក្លាដេស)
៣៨. People’s Empowerment Foundation (PEF) ប្រទេសថៃ
៣៩. People’s Watch (ប្រទេសឥណ្ឌា)
៤០. Programme Against Custodial Torture & Impunity (PACTI) ប្រទេសឥណ្ឌា
៤១. Progressive Voice (ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា)
៤២. Safety and Risk Mitigation Organization (SRMO) ប្រទេសអាហ្វហ្កានីស្ថាន
៤៣. អង្គការសមាគមធាងត្នោត (STT)
៤៤. Suara Rakyat Malaysia (SUARAM) ប្រទេសម៉ាឡេស៊ី
៤៥. Thai Lawyers for Human Rights (TLHR) ប្រទេសថៃ
៤៦. គណៈកម្មាធិការនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីអនុសញ្ញា លុបបំបាត់រាល់ទម្រង់នៃការ រើសអើងលើស្រ្តី (NGO-CEDAW)
៤៧. Think Centre (ប្រទេសសិង្ហបុរី)
៤៨. អង្គការតម្លាភាពកម្ពុជា (TIC)
៤៩. Vietnam Committee on Human Rights (VCHR) ប្រទេសវៀតណាម
៥០. កម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន (YRDP)

PDF format: ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាអង់គ្លេស – ទាញយកសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាភាសាខ្មែរ

រាជធានីភ្នំពេញ ថ្ងៃទី២៥ ខែមីនា ឆ្នាំ២០២២

នាពេលថ្មីៗនេះ អាជ្ញាធរបានបង្កើនការឃាត់ខ្លួន និងការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ ​ ទៅលើសមាជិកសហជីព នៅខាងមុខក្រុមហ៊ុនកាស៊ីណូណាហ្គាវើលដ៍ ក៏ដូចជាការរឹតត្បិតខ្លាំងឡើងចំពោះអ្នកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្ស និងអ្នកសារព័ត៌មាន ដែលឃ្លាំមើលការបង្ក្រាបកាន់តែអាក្រក់ទៅៗពីសំណាក់អាជ្ញាធរ ។ យើងខ្ញុំ ជាក្រុមសង្គមស៊ីវិលមានរាយនាមដូចខាងក្រោម សូមស្នើសុំរាជរដ្ឋាភិបាលឱ្យបញ្ឈប់ស្ថានភាពតានតឹងនេះ ហើយបញ្ឈប់ការបំភិតបំភ័យលើកូដករម្តងហើយម្តងទៀត ដែលរួមមានការដឹកអ្នកទាំងនោះទៅកាន់កន្លែងដែលឆ្ងាយពីទីក្រុង ហើយទុកពួកគេចោលនៅពេលយប់ជ្រៅស្ងាត់ ។

យើងខ្ញុំ ព្រួយបារម្ភចំពោះវិធានការថ្មីៗនេះពីសំណាក់អាជ្ញាធរ​ ដែលបានរារាំងអ្នកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្ស និងអ្នកសារព័ត៌មាន មិនឱ្យឃ្លាំមើលការបន្តប្រើប្រាស់អំពើហិង្សាទៅលើកូដករអហិង្សា ដែលភាគច្រើនជាស្ត្រី ។ ជាច្រើនលើកច្រើនសារ អាជ្ញាធរបានរារាំងអ្នកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្ស និងអ្នកសារព័ត៌មានពីការថតរូប ឬឈរនៅជិតទីតាំងនៃការឃាត់ខ្លួនបែបហិង្សាទាំងនេះ ។ អ្នកសារព័ត៌មាន ត្រូវបានគំរាមកំហែងចាប់ខ្លួន ដោយសារចុះយកព័ត៌មានស្ដីពីកូដកម្ម ហើយជាច្រើនករណីទៀត អាជ្ញាធរបានបណ្ដេញអ្នកឃ្លាំមើល និងអ្នកសារព័ត៌មានចេញឆ្ងាយ ខណៈដែលអាជ្ញាធរចាប់សែងកូដករទៅកាន់រថយន្តក្រុងយ៉ាងហិង្សា ។ ពួកគេក៏បានគំរាមឃាត់ខ្លួនអ្នកឃ្លាំមើលជាមួយកូដករនៅទីតាំងធ្វើចត្តាឡីស័កកូវីដ-១៩ ផងដែរ ។

ក្នុងករណីមួយចំនួន អាជ្ញាធរបានបង្ខំអ្នកឃ្លាំមើលឱ្យលុបរូបភាព និងវីដេអូ អំពីហេតុការណ៍ ដែលអាចបង្ហាញនៅពេលក្រោយថា ការឃាត់ខ្លួនដោយរំលោភបំពានទាំងនេះ ជាប្រភពនៃភាពអាម៉ាស់ និងមិនសមហេតុផល ផ្អែកតាមច្បាប់ជាតិ និងអន្តរជាតិ ។ ប្រសិនបើអ្នកឃ្លាំមើល នៅតែបន្តត្រូវបានរឹតត្បិត យើងខ្ញុំភ័យខ្លាចថា ការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា និងការរំលោភបំពាន អាចនឹងកើនឡើងបន្ថែមទៀត អំឡុងពេលមានការបង្ក្រាបនេះ ។

លើសពីនេះ នាពេលថ្មីៗនេះ អាជ្ញាធរបានរុញកូដករចូលទៅក្នុងរថយន្តក្រុងយ៉ាងហិង្សា ហើយដឹកអ្នកទាំងនោះទៅកាន់ជាយក្រុង ហើយទុកពួកគេចោល ដោយបង្ខំឱ្យពួកគេរកមធ្យោបាយធ្វើដំណើរត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយខ្លួនឯង ។ សកម្មភាពនេះ គឺជាសកម្មភាពដែលមិនត្រឹមត្រូវទាំងស្រុង និងជាការដាក់ទណ្ឌកម្មយ៉ាងច្បាស់មកលើក្រុមកូដករនៃសមាជិកសហជីពណាហ្គាវើលដ៍ ដោយមិនមានមូលហេតុស្របច្បាប់ណាមួយត្រូវបានលើកឡើងដោយអាជ្ញាធរ ។

កូដករជាស្ត្រី មកពីសហជីពទ្រទ្រង់សិទ្ធិការងារបុគ្គលិកកម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ ត្រូវបានដាក់គោលដៅជាមួយអំពើហិង្សា ការបៀតបៀនផ្លូវភេទ ការចាប់ដាក់ពន្ធនាគារ និងការអនុវត្តដោយរំលោភបំពាន នៃវិធានការការពារជំងឺកូវីដ-១៩ ដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងកូដកម្មអហិង្សារបស់ពួកគេ ចាប់តាំងពីខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២១ ។ កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២១ មានហេតុការណ៍នៅក្នុងវីដេអូមួយ ដែលអាជ្ញាធរបានប្រើប្រាស់ភាសាអាសគ្រាមដោយមិនសមរម្យ ទៅលើកូដករម្នាក់ ព្រមទាំងបានគំរាមរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើរូបនាងផងដែរ ។ កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែកុម្ភៈ បុរសជាអាជ្ញាធរម្នាក់ បានចាប់ និងច្របាច់ សុដន់របស់ស្ត្រីជាកូដករម្នាក់ ខណៈដែលនាងកំពុងត្រូវបានបង្ខំឱ្យចូលក្នុងរថយន្តក្រុង ។ កាលពីថ្ងៃទី ២២ ខែមីនា កូដករជាស្ត្រីម្នាក់ត្រូវបានអាជ្ញាធរដាល់ចំភ្នែក នៅពេលដែលអាជ្ញាធររុញច្រានយ៉ាងហិង្សាបង្ខំឱ្យកូដករចូលក្នុងរថយន្តក្រុង ។ សកម្មភាពទាំងនេះ គឺមិនអាចទទួលយកបានឡើយ ។

សហជីពទ្រទ្រង់សិទ្ធិការងារបុគ្គលិកកម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ បានធ្វើកូដកម្មរបស់ពួកគេដោយសន្តិវិធី និងក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃច្បាប់ជាតិ និងច្បាប់អន្តរជាតិ ដែលធានាអំពីសិទ្ធិក្នុងការជួបជុំ និងប្រមូលផ្ដុំគ្នាដោយសេរី ។ ប៉ុន្តែការឆ្លើយតបរបស់រាជរដ្ឋាភិបាល ចំពោះកូដកម្មនេះ គឺជាការចាប់ខ្លួនអ្នកដឹកនាំ សមាជិក និងសកម្មជនសហជីពចំនួន១១រូបទៅវិញ ពាក់ព័ន្ធនឹងបទចោទមិនត្រឹមត្រូវ ។ បើទោះជាជិតបីខែក្រោយមក អ្នកទាំងនោះ ត្រូវបានតុលាការដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំបណ្តោះអាសន្នក្តី ក៏បទចោទទៅលើពួកគេមិនទាន់ត្រូវបានទម្លាក់ចោលនៅឡើយទេ ។ អាជ្ញាធរនៅតែបន្តរុញច្រានបង្ខំ និងឃាត់ខ្លួនកូដករនៃសមាជិកសហជីពណាហ្គាវើលដ៍រាប់រយនាក់ទៅក្នុងរថយន្តក្រុងស្ទើរតែរាល់ថ្ងៃ ក៏ដូចជាដឹកអ្នកទាំងនោះដោយមិនត្រឹមត្រូវទៅកាន់មណ្ឌលចត្តាឡីស័ក ហើយថ្មីៗនេះដឹកយកទៅទុកចោលនៅទីតាំងដាច់ស្រយាលមួយកន្លែងនៅជាយរាជធានីភ្នំពេញ​ ។

​យើងខ្ញុំ សូមសំណូមពរដោយទទូចឱ្យរាជរដ្ឋាភិបាល ចាប់ផ្ដើមបញ្ឈប់ស្ថានភាពតានតឹងនេះ និងចាត់វិធានការច្បាស់លាស់ ដើម្បីដោះស្រាយវិវាទការងារនេះ ដែលរួមមានការធានាឱ្យក្រុមហ៊ុនណាហ្គាវើលដ៍ចូលរួមចរចាដោយភាពស្មោះត្រង់ និងគោរពច្បាប់ជាតិជាធរមាន ៕

សេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ គាំទ្រដោយ៖

1. សហគមន៍ដីធ្លី ១៩៧ (កោះកុង)
2. សម្ព័ន្ធគណនេយ្យភាពសង្គម កម្ពុជា (ANSA)
3. ក្រុមការងារដើម្បីដោះស្រាយទំនាស់ (ACT)
4. សហគមន៍អមលាំង (កំពង់ស្ពឺ)
5. សហគមន៍ដីធ្លីអណ្តូងត្របែក (ស្វាយរៀង)
6. សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចអារ៉ែង (កោះកុង)
7. សមាគមអ្នកបម្រើការងារតាមផ្ទះ (ADW)
8. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករសំណង់ និងព្រៃឈើកម្ពុជា(BWTUC)
9. សហគមន៍បឹងប្រាំ (បាត់ដំបង)
10. សហគមន៍បុស្សស្នោរ (ត្បូងឃ្មុំ)
11. សម្ព័ន្ធសហជីពកម្ពុជា (CATU)
12. មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR)
13. មជ្ឈមណ្ឌលកម្ពុជាដើម្បីប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយឯករាជ្យ (CCIM)
14. សហព័ន្ធសហជីព កម្មករចំណីអាហារ និងសេវាកម្មកម្ពុជា (CFSWF)
15. មជ្ឈមណ្ឌលសម្ព័ន្ធភាពការងារ និងសិទ្ធិមនុស្ស (CENTRAL)
16. សមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស និងអភិវឌ្ឍន៍នៅកម្ពុជា (ADHOC)
17. សមាគមមន្ត្រីរាជការឯករាជ្យកម្ពុជា (CICA)
18. សមាគមកម្មករកម្ពុជាសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (CIWA-CLC)
19. សហភាពការងារកម្ពុជា (CLC)
20. សហព័ន្ធសហជីពកម្មករនិយោជិតវិស័យទេសចរណ៍កម្ពុជា (CTWUF)
21. សម្ព័ន្ធអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា (CamboJA)
22. សហគមន៍ដីធ្លីជីខក្រោម (កោះកុង)
23. សហគមន៍ដីធ្លីជីខលើ (កោះកុង)
24. សម្ព័ន្ធដើម្បីសុចរិតភាព និងគណនេយ្យភាពសង្គម (CISA)
25. សម្ព័ន្ធសហគមន៍កសិករកម្ពុជា (CCFC)
26. សហគមន៍ទ្រទ្រង់ធម្មជាតិ (ពោធិ៍សាត់)
27. គណៈកម្មាធិការដើម្បីការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងយុត្តិធម៌នៅកម្ពុជា (COMFREL)
28. បណ្តាញយុវជនកម្ពុជា (CYN)
29. សហគមន៍ដក់ពរ (កំពង់ស្ពឺ)
30. អង្គការសមធម៌កម្ពុជា (EC)
31. អង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ដើម្បីកម្ពុជា (GADC)
32. សហគមន៍ហោងសំណំ (កំពង់ស្ពឺ)
33. សមាគមប្រជាធិបតេយ្យឯករាជ្យនៃសេដ្ឋកិច្ចក្រៅប្រព័ន្ធ (IDEA)
34. សហព័ន្ធសហជីពឯករាជ្យ (INTUFE)
35. សហគមន៍កំប្រើស (ត្បូងឃ្មុំ)
36. សមាគមសម្ព័ន្ធនិស្សិតបញ្ញវន្តខ្មែរ (KSILA)
37. ខ្មែរថាវរៈ
38. សហគមន៍ឃ្លាំងទឹក៧៨ (សៀមរាប)
39. សហគមន៍នេសាទកោះស្រឡៅ (កោះកុង)
40. សហគមន៍ជនជាតិភាគតិចគួយ (ព្រះវិហារ)
41. សហជីពទ្រទ្រង់សិទ្ធិការងារបុគ្គលិកកម្មករខ្មែរនៃក្រុមហ៊ុនកាស៊ីណូ ណាហ្គាវើលដ៍ (LRSU)
42. សហគមន៍ឡពាង (កំពង់ឆ្នាំង)
43. សហគមន៍មានជ័យ (ស្វាយរៀង)
44. គណៈកម្មាធិការអព្យាក្រឹត និងយុត្តិធម៌ ដើម្បីការបោះឆ្នោតដោយសេរី និងត្រឹមត្រូវនៅកម្ពុជា (NICFEC)
45. អង្គការស្ពានសន្តិភាព (PBO)
46. សហគមន៍ពាមរស់ (កំពង់ស្ពឺ)
47. មជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ និងសន្តិភាព (PDP)
48. សហគមន៍ភ្នំក្រោម (សៀមរាប)
49. សហគមន៍ភ្នំត្នោត (កំពត)
50. សហគមន៍ដីធ្លីភូមិសិលាខ្មែរ (បន្ទាយមានជ័យ)
51. អង្គការពន្លកខ្មែរ (PKH)
52. សហគមន៍ដីធ្លីព្រែកខ្សាច់ (កោះកុង)
53. សហគមន៍ព្រៃឈើពេជ្រចង្វារល្អឆើត (កំពង់ឆ្នាំង)
54. សហគមន៍ព្រៃឡង់ (កំពង់ធំ)
55. សហគមន៍ព្រៃឡង់ (ព្រះវិហារ)
56. សហគមន៍ដីធ្លីព្រៃពាយ (កំពត)
57. សហគមន៍អូរវល្លិ៍ព្រេង (បាត់ដំបង)
58. សហគមន៍រស្មីសាមគ្គី (កំពង់ស្ពឺ)
59. សហគមន៍សាមគ្គីចេកមាស (ស្វាយរៀង)
60. សហភាពផ្ទះសាមគ្គី (SH)
61. អង្គការសមាគមធាងត្នោត (STT)
62. សហគមន៍ព្រៃឈើទេសចរណ៍ទឹកធ្លាក់ស្រែអំពិល (កំពង់ឆ្នាំង)
63. សហគមន៍ស្រែប្រាំង (ត្បូងឃ្មុំ)
64. សហគមន៍ធនធានព្រៃឈើស្ទឹងខ្សាច់ស (កំពង់ឆ្នាំង)
65. សហគមន៍ដីធ្លីតានី (សៀមរាប)
66. សហគមន៍ដីធ្លីតានូន​ (កោះកុង)
67. គណៈកម្មាធិការនៃអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដើម្បីអនុសញ្ញាលុបបំបាត់រាល់ទំរង់នៃការរើសអើង​លើ​ស្រ្តីភេទ (NGO-CEDAW)
68. សហគមន៍ថ្មដា (ពោធិ៍សាត់)
69. សហគមន៍ទន្លូង (ត្បូងឃ្មុំ)
70. អង្គការតម្លាភាពកម្ពុជា (TI)
71. សហគមន៍ត្រពាំងជោ (កំពង់ស្ពឺ)
72. កម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ធនធានយុវជន (YRDP)